Όλα τελειώνουν, μαμά.


Άκουσέ με, μαμά… Αν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για κάτι, τότε αυτό είναι το πέρας του χρόνου. Καλώς ή κακώς, όλα κάποια στιγμή τελειώνουν. Ακόμη και αν απλά επιβιώνεις και αφήνεις τα γεγονότα να σε προσπερνούν και να σου φυσούν τα μαλλιά, ακόμη και αν απλά στέκεσαι παθητικός θεατής, κάποια στιγμή όλα περνάνε. Αυτό γιατί ο χρόνος κυλά. Και ούτε καν εσύ, πολυμήχανε άνθρωπε, δεν μπορείς να ελέγξεις αυτόν τον μοναδικό Θεό.

Ο καφές σου το πρωί, όσο και αν θες να αυξάνεται επ’ άπειρον, μετά από λίγο τελειώνει, όπως ακριβώς και μια κουραστική μέρα στη δουλειά. Η τεράστια στοίβα με τα πιάτα που ξεκίνησες να πλένεις, πριν το καταλάβεις θα έχει τελειώσει. Οι εννιά μήνες που με είχες στην κοιλιά σου πέρασαν σαν νερό και πλέον και οι ατελείωτες ώρες του τοκετού φαίνονται μακρινές. Πόσες φορές αγανάκτησες και θέλησες να τελειώσει και αυτή μέρα, ή βιάστηκες να μεγαλώσεις. Και να ‘σαι…

Τα δάκρυά σου στερεύουν, η αρρώστια θα περάσει, θα έρθουν καλύτερες μέρες, μα και χειρότερες. Κουραστικό, ξέρω… Περνούν οι μέρες και οι αναμνήσεις ξεχνιούνται. Τα όνειρα έχουν εγκατασταθεί πλέον μόνιμα στη σφαίρα της φαντασίας και η πραγματικότητα γίνεται κινούμενη άμμος που σε καταπίνει.

Αλλά μην ανησυχείς, θα περάσει. Κάποια στιγμή, όλα θα περάσουν. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο, καθώς θα το έχει ποδοπατήσει ο χρόνος. Εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Απλά ανάπνεε. Άσε το Χρόνο να κάνει τη δουλειά του, ποτέ δεν θα του είσαι εμπόδιο, έτσι και αλλιώς. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να προσέχουμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλον.

Ο έρωτας, τα αισθήματα, η υπομονή, όλα τελειώνουν και όλα έχουν μια συνέχεια. Μια μετενσάρκωση σε μια άλλη κατάσταση, μια αναγέννηση μέσα σε ένα άλλο συναίσθημα. Το άγχος γίνεται χάπια, η αγάπη γίνεται συνήθεια και η ρουτίνα γεννά το μίσος.

Όλα τελειώνουν. Η εποχή που χρειαζόσουν άλλους για να επιβιώσεις πέρασε, το πανεπιστήμιο τελείωσε, εκείνο το υπέροχο ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Αυτή η εβδομάδα, αυτός ο μήνας, τόσα έτη πριν, όλα έχουν κάνει τον κύκλο τους και έχουν τελειώσει.

Και η ζωή τελειώνει, μαμά.

~Ӎαίρη ₮ζέην~

photo by: Μαίρη Τζέιν

 

©Μαίρη Τζέιν, Topicαπ 17/3/18
Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: