Ένα χαρούμενο ποίημα, για χαρούμενους ανθρώπους.

Χτυπάει το κινητό σου.
Χαίρεσαι, γιατί είναι ο αγαπημένος σου.
Βγαίνετε έξω.
Είσαι χαρούμενη.
Γυρνάς σπίτι, όμως σου λείπει.Κανονίζετε πάλι.
Πάτε για ποτό.
Ήπιατε πολύ.
Γελάσατε πολύ.
Αλλά όταν γυρνάς σπίτι
σου λείπει πιο πολύ.
Έχεις συνδυάσει το άρωμά του
με τα παιδικά σου χρόνια
και τα μαλλιά του
με το καλοκαίρι.
Όταν φτάνει το καλοκαίρι
πήγατε μαζί διακοπές.
Συνδύασες τα μάτια του με την άμμο και την ομπρέλα.
Εκείνος, όμως, δεν σε είχε συνδυάσει με κάτι.
Μονάχα τη φωνή σου…
Του θύμιζε παλιά τραγούδια του μεσοπολέμου.
Όμως εσύ στου τυφλού το βλέμμα χάθηκες
κι εκείνος στις γωνιές του προσώπου σου.