Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή, η οποία θα μας λύσει τα χέρια για τη συνέχεια: όλοι οι άνθρωποι, ανεξαιρέτως ηλικίας, χρώματος, κοινωνικής τάξης, οικονομικής κατάστασης, οικογενειακής κατάστασης, σεξουαλικών προτιμήσεων- όλοι έχουν προβλήματα. Ωραία ως εδώ;
Ξεκινώντας από αυτή την απλή παραδοχή, που καθημερινά επιβεβαιώνεται μέσω της διάδρασής μας με άλλα ανθρώπινα, κατά κανόνα, όντα μπορούμε εύκολα (《αβίαστα》, όπως θα έγραφε παιδί τρίτης Λυκείου) να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κι εσύ έχεις τα δικά σου. Δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα, ούτε να προσβληθείς με τον ωμό τρόπο που θέτω μια αλήθεια που τείνει να ενοχλεί. Έχεις κι εσύ, έχω κι εγώ, όλοι μας έχουμε προβλήματα.
Τώρα που έχουμε ξεκαθαρίσει όλα αυτά, επίτρεψέ μου να σου θυμίσω εκεινη τη φορά που ο χωρισμός της φίλης σου σε είχε καταβάλει τόσο πολύ που είχες χάσει την όρεξη για ζωή. Ή τότε που οι γονείς σου τσακώθηκαν και είχες καταφέρει να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλη η ευθύνη είναι δική σου.
Αθώο μου παιδί… Δεν το βλέπεις; Δεν βλέπεις πως δεν μπορείς να φορτώσεις τα προβλήματα όλων των ανθρώπων που αγαπάς στις πλάτες σου; Κουβαλάς ήδη τα δικά σου και είμαι σίγουρη πως είναι αρκετά βαριά. Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείς τόσο για τους άλλους. Η αγάπη και η υποστήριξη απέχουν μίλια από την εσωτερικευση προβλημάτων που δεν είναι δικά σου και που εν κατακλείδι, είναι δουλειά σου να τα λύσεις.
Θέσε ως προτεραιότητα τον εαυτό σου. Είναι όμορφο να αγαπάς και να θέλεις να στηρίζεις τους ανθρώπους σου, όμως είναι σημαντικό να μην χάνεις τον εαυτό σου στην πορεία. Τα προβλήματα του καθενός είναι προσωπική του υπόθεση και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σου υπενθυμίσω πως ίσως ήρθε ο καιρός να ασχοληθείς λίγο με τα δικά σου…
~₦ικήτα~
photo by: despinaniki
©Νικήτα, Topicαπ 19/4/18
topicap.wordpress.com 