{…} Ο κόσμος ταξιδεύει μέσα στον κόσμο που ταξιδεύει μέσα στον κόσμο {…}
-Βασίλης Παπαγεωργίου, «Αϋπνία»
Αναμνήσεις. Με ένα άγγιγμα, μια μυρωδιά και όλα αλλάζουν. Σαν ένα αόρατο χέρι να σε πήρε και να σε τράβηξε βίαια στα πιο βαθιά μέρη του μυαλού σου. Πτυχές που ίσως είχες ξεχάσει -ηθελημένα και μη. Ποτέ δε σε προειδοποιεί για το πότε θα συμβεί. Σαν φάντασμα σε ακολουθεί και όταν βρει την κατάλληλη ευκαιρία, μια άγνωστη ή γνωστή οσμή, ένα αντικείμενο έναν ήχο μια εικόνα, μια ανάσα κοφτή, σε τραβάει σε παρασέρνει, σε ταξιδεύει.
Στιγμές που ξάφνου αναβιώνεις με μάτια ανοιχτά. Απροσδιόριστες και απρόσμενες, σαν ξεθωριασμένη φωτογραφία φαντάζει, με φθαρμένες άκρες και σκισίματα, παλλόμενες από ζωή παρόλα ταύτα. Σου αναγεννούν αισθήσεις, αισθήματα και συγκινήσεις. Αυτό το κάτι μαγικό που σε κάνει να αναριγείς, να νοσταλγείς, να χαμογελάς και να πονάς. Να κλείνεις τα μάτια και να αναπολείς. Να κουνάς το κεφάλι για να διώξεις, να αναστενάζεις.
Ένα αίνιγμα είναι οι αναμνήσεις, σαν ό,τι αληθινό στο οποίο πιστεύουμε. Σαν κάτι γνωστό ξαφνικά να μας παρουσιάζεται ως λάθος, ως ψεύτικο, ό,τι έχεις ως σταθερό, να γκρεμιστεί, να σταματήσει να υφίσταται, μόνο και μόνο επειδή το μυαλό παίζει τα δικά του περίεργα παιχνίδια.
Μήπως να παίξουμε εμείς ένα παιχνίδι;
Αναμνήσεις, εμπειρίες… Με τι χρώμα είναι ζωγραφισμένες στο μυαλό σου; Όλα τα συναισθήματα έχουν χρώμα, όλες οι καταστάσεις και μια ξεχωριστή γραφή.
Πάρε μολυβί και χαρτί, και ξεκίνα, κλείσε τα μάτια, ζωγράφισε, σχεδίασε, γράψε χωρίς να σκέφτεσαι. Άσε τον εσωτερικό σου κόσμο να αναδυθεί, να πάρει σάρκα και οστά. Νέες μορφές να δημιουργηθούν και νέες ιστορίες να πλαστούν.
Διάλεξε μια μορφή. Απομόνωσέ τη και με βάση αυτή ξεκίνα κάτι εντελώς καινούργιο, εντελώς διαφορετικό: μια καινούργια ζωγραφιά, ένα νέο σχέδιο, μια νέα οπτική. Από κάτι παλιό πλάσε κάτι νέο, μεταμόρφωσε κάτι δυσάρεστο σε κάτι όμορφο, άσε το μυαλό και τη φαντασία σου ελευθέρα, βάλε το μυαλό σου να δουλέψει λίγο αλλιώτικα. Προσπάθησε να δεις κάποια πράγματα λίγο διαφορετικά και θα διαπιστώσεις ξαφνικά ότι μια νέα ιστορία έχει ήδη αρχίσει να πλάθεται, μια νέα σελίδα έχει αρχίσει να γράφεται, μια νέα ανάμνηση έχει αρχίσει να αναπνέει.
{…} Η καρδιά της της μιλούσε με ένταση από τότε, σκεφτόταν πάντα μέσα από τη μεγάλη της καρδιά στο μικρό της σώμα. {….}
-Βασίλης Παπαγεωργίου, «Αϋπνία»
~ℒuna~
Photo by: despinaniki
topicap.wordpress.com 