Μια αστραπή είναι η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε.
-Ν. Καζαντζάκης.
Αν γύριζα το χρόνο πίσω, θα σου έδινα περισσότερα φιλιά κάθε φορά που γυρνούσες από μια δύσκολη μέρα. Θα πότιζα τα λουλούδια τα πρωινά πριν τα δω να πεθαίνουν στο μπαλκόνι μου γιατί τα παραμέλησα. Θα χαιρετούσα πιο πολλούς αγνώστους και θα χαμογελούσα στους αστέγους, παρόλο που μπορεί να μην έκανα την αλλαγή.
Αν γύριζα το χρόνο πίσω θα έπαιζα κρυφτό με την παρέα μου σε κάποια αλάνα και θα φώναζα τόσο δυνατά ‘’φτου ξελεφτερία’’ ώστε να με ακούσουν όλες οι γριές της γειτονιάς. Θα έδινα στην οικογένεια μου όλα αυτά που δε κατάφερε ποτέ να έχει και που θα μπορούσα να της προσφέρω. Θα έλεγα σε κείνο το μαλάκα τον προϊστάμενο να πάει να γαμηθεί γιατί δεν έμαθε ότι κάθε εργαζόμενος είναι και αυτός άνθρωπος.
Αν γύριζα το χρόνο πίσω θα πίστευα πιο πολύ σε εμένα, θα αγαπούσα το σώμα και τις σκέψεις μου. Θα έλεγα στο αγόρι που ερωτεύτηκα πως δεν με νοιάζει αν η ζωή μας κυλάει μες στα σκατά, μαζί θα έχουμε την ψευδαίσθηση πως πλέουμε σε ροδοπέταλα. Θα άνοιγα τις κουρτίνες διάπλατα να χυθεί το φως του ήλιου σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού μου.
Αν γύριζα το χρόνο πίσω δε θα σπαταλούσα τόσο χρόνο στο να σκέφτομαι πράγματα, αλλά στο να τα κάνω. Δεν θα με ενδιέφερε πόσα πήρα σήμερα, μα πόσα έδωσα. Δε θα έδινα μία για τη γνώμη των μικροαστών που καλύτερη ασχολία δεν είχαν από το να κριτικάρουν την ανιαρή ζωή μου. Δεν θα χανόμουν στο πλήθος γιατί φοβόμουν να ξεχωρίσω.
Μα ας μη χρειαστεί, διάβολε, το χρόνο πίσω να γυρίσω. Ας κάνω όλα αυτά και πολλά ακόμη όσο προλαβαίνω. Θα τρέξω, θα τρέξω και θα προλάβω. Και στο τέλος θα λέτε πως έζησα τη ζωή μου όπως ακριβώς την ήθελα εγώ…
Ӎαρίζα
Photo by: Jenni Elric
topicap.wordpress.com 