Φίλε, πρόσεχε να μην χάσεις την κριτική σου. Είναι σημαντικότατη για την εξέλιξη σου. Εφόσον την χάσεις μετά οι αποφάσεις σου είναι σαν τα πλαστά χρήματα: φαίνονται αληθινά, άλλα δεν είναι. Διώξε από τη ζωή σου την κακόβουλη αμφιβολία και βάλε μέσα την εξέλιξη. Αυτή είναι η κατάσταση που καλό είναι να κυνηγάς.
Όμως απαιτείται κρίση αλλιώς το πέπλο του παραλογισμού θα σε σκεπάσει γλυκά, με αποτέλεσμα να χάσεις την ευκαιρία για το ρουά ματ που θες να κάνεις στην πραγματικότητά σου. Μην αφήσεις, αδελφέ, την λύπη να διοικήσει μέσα σου. Διότι η λύπη είναι ο «πατέρας» της κατάθλιψης και μόνο μέσω αυτής υπάρχει. Χωρίς αυτήν η κατάθλιψη δεν έχει ουσιαστικό αντίκτυπο.
Δημιούργησε, εξελίξου και φτάσε στο βέλτιστο της δικιά σου ικανότητας. Όπως έχει πει και ο Αριστοτέλης: δεν μπορεί ο άνθρωπος να γίνει ο καλύτερος μόνο και μόνο που το αποφάσισε. Πρέπει να βοηθήσει και η φύση. Μπορεί, όμως, να βελτιωθεί. Εκεί είναι το πιο πραγματικό αγαθό που μπορείς να σου προσφέρεις από εσένα για σένα. Για κανέναν άλλον. Η πραγματικότητα που μας δόθηκε έχει μαύρη άποψη για το μέλλον μας, νομίζω.
Ας κοιτάξουμε να βρούμε την αγαπημένη μας πραγματικότητα που είναι «παράλληλη» με αυτήν που μας δόθηκε. Αγαπημένη και βέλτιστη, γιατί ο πιο φυλακισμένος άνθρωπος είναι ο «υπηρέτης» του θέλω. Καλωσόρισε την πραγματικότητα συμβάδιζε όσο μπορείς, όμως μην ξεχνάς πως η οπτική διορθώνει και εξελίσσει τα πάντα, όχι οι συνθήκες. Αυτές υπάρχουν για να σου θυμίζουν τον πραγματικό άθλο κάθε ανθρώπου που είναι η κατανόηση και επίτευξη της εξέλιξης.
₭όλιας
Photo by: Jenni Elric
topicap.wordpress.com 