Ο κύκλος είναι η γραμμή και η γραμμή είναι ο κύκλος. Όλα πάντα γυρίζουν κι όλα ενώνονται στα ίδιο σημείο. Ή σε πολλά σημεία. Η γραμμή περνά από εκατομμύρια σημεία για να κλείσει έναν ολόκληρο κύκλο. Περνάει από σένα, περνάει από μένα. Περνάει από εκείνον που αγαπάς, περνάει κι από εκείνον που μισείς. Περνά από τους προγόνους σου κι από εκείνους που θα έρθουν μετά από εσένα. Από την πόλη που μεγάλωσες κι από την άλλη άκρη του κόσμου.
Διασχίζει τα μονοπάτια της ζωής σου, από την παιδική σου ηλικία έως σήμερα. Αλλά δεν σταματάει εδώ, δεν σταματάει σε αυτό που ονομάζεις τώρα. Συνεχίζει σε ένα αέναο ταξίδι, με νοητή αρχή και τέλος το ίδιο σημείο και όλα τα σημεία μαζί, σχηματίζοντας έναν τέλειο, πλήρη κύκλο. Αυτή η πορεία είσαι εσύ. Είναι αυτό που έφαγες για πρωινό. Είναι αυτό που σκέφτηκες πριν κοιμηθείς. Είναι το συναίσθημα που ένιωσες πριν από 2 λεπτά. Είναι ο χρόνος που αφιέρωσες να μελαγχολήσεις, το γέλιο που έριξες με την ψυχή σου.
Μη θαρρείς πως μπορείς να τη δεις αυτή τη γραμμή. Μη θαρρείς πως υπάρχει επειδή σου το είπα εγώ. Κυνηγώντας τη γραμμή της ζωής, είναι σαν να κυνηγάς την ουρά σου. Κυνηγάς τον εαυτό σου, κυνηγώντας ταυτόχρονα ολόκληρο τον κόσμο. Μπορείς όμως να την αισθανθείς. Αν μείνεις λίγη ώρα στη σιωπή, ακούς το κενό, ακούς το κενό του κύκλου. Μπορείς να νιώσεις τον κύκλο να ενώνεται ακριβώς μέσα σου. Ίσως δεις μια λεπτή, ανεπαίσθητη κλωστή να σε συνδέει με τα πάντα γύρω σου. Μα αν τη δεις, να ξέρεις πως είναι δική σου, πως εσύ τη δημιούργησες, εσύ την είδες κι εξαιτίας σου υπάρχει.
Εγώ δεν την έχω δει ποτέ. Μόνο την αισθάνομαι. Κάποιος που ξέρω την ακούει, την ακούει σαν θρόισμα που σκίζει την ατμόσφαιρα. Άλλος κάποτε μου είπε πως την έπιασε, μα εκείνος ήτανε πολύ τρελός. Έτσι λέγανε. Μα κανείς ποτέ δε μου είπε πως είδε, άκουσε, έπιασε ή αισθάνθηκε το σημείο που κλείνει ο κύκλος. Κι εσύ μην κάνεις την τρέλα να το ψάξεις ποτέ.
Ποτέ με ανοιχτά μάτια.
ℂarrie
Photography credits: Panos Kimpou
topicap.wordpress.com 