Προσωπικά δεν συνειδητοποίησα ότι έχουν περάσει 3 χρόνια. O θάνατος του Lemmy, στα τέλη του ’15 προμήνυσε την επερχόμενη άξεστη χρονιά για τη μουσική σκηνή. Κάτσε να μετρήσεις πόσους καλλιτέχνες μας πήρε το ’16. Θα περιμένω… Θα σου πω εγώ ενδεικτικά: Μπάουι, Πρινς, Κόεν, Τζορτζ Μάικλ… Και όλοι αυτοί μόνο στο χώρο της μουσικής. Μην αναφέρω Έκο, Κάστρο, Φίσερ και τους λοιπούς.
Για να μην περιαυτολογούμε με την πληθώρα γεγονότων της ροκ εν ρολ ζωής του, παρακάτω σας παραδίδω ορισμένα -προσωπικά αγαπημένα- αποφθέγματά του για να τον γνωρίσετε μόνοι σας.
«Ξέρεις το βασικό πράγμα στη ζωή; Η αίσθηση του χιούμορ. Χασ’ την και τελείωσες. Μπορείς να τινάξεις να μυαλά σου στον αέρα πάραυτα»
«Αν θεωρείς ότι είσαι πολύ γέρος για το ροκ εν ρολ, τότε είσαι»
«Ένα παιδί κάποτε με ρώτησε «Παθαίνεις χανγκόβερς;» και του απάντησα «Για να πάθεις χανγκόβερ, πρέπει να σταματήσεις να πίνεις»»
«Η αρχή μου είναι: Να τρως, να πίνεις, να είσαι χαρούμενος, διότι αύριο θα πεθάνουμε. Μπορείς να είσαι όσο προσεκτικός θέλεις, αλλά θα πεθάνεις έτσι κι αλλιώς, οπότε γιατί να μην το διασκεδάσεις;»
«Γεννήθηκα για να χάνω, ζω για να κερδίσω»
«Το καλοκαίρι του ’71 ήταν πολύ καλή εποχή. Δεν μπορώ να το θυμηθώ, μα δεν θα το ξεχάσω ποτέ»
«Αν σου αρέσει να τζογάρεις, τότε σου λέω ότι είμαι ο άνθρωπός σου. Κάποια κερδίζεις, κάποια χάνεις, το ίδιο μου είναι»
«Καλός φίλος είναι εκείνος, ο οποίος θα σε έκρυβε, ακόμη και αν σε καταδίωκαν ως ένοχο φόνου. Πόσους τέτοιους ξέρεις;»
Ṃαίρη ₮ζέιν
topicap.wordpress.com 