Μου μίλησαν για αγγέλους και τους πίστεψα. Μου είπαν ότι έχω μαζί μου πάντα έναν φύλακα άγγελο που θα με προστατεύει και θα με βοηθήσει να φτάσω στην αρετή. Όσο τον στεναχωρώ με τις πράξεις μου, τόσο απομακρύνεται. Μαζί με εκείνον χάνω και την ασφάλεια μου.
Όταν ήμουν μικρή φοβόμουν μην τον χάσω. Ανησυχούσα όταν έκανα παιδικές αθώες «κακές» πράξεις. Ένιωθα πως σιγά σιγά ένα πολύτιμο κομμάτι του εαυτού μου με εγκαταλείπει και φταίω εγώ γι’αυτό. Απορούσα αν συνεχίζει να με ακολουθεί σε κάθε βήμα ή τον ανάγκασα να φύγει. Ίσως ο άγγελός μου μου επέτρεψε να κάνω κάποιες πράξεις για να μάθω να ζω από τις συνέπειες τους. Έτσι θέλω να ελπίζω.
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αναζητούν το άγνωστο. Θέλουν να πιστεύουν σε κάτι μεταφυσικό-πως υπάρχουν πολλά περισσότερα από τα ορατά. Ίσως είναι μια εύκολη λύση. Με αυτό τον τρόπο παίρνουν μια δόση ελπίδας, δίχως να νιώθουν υπαίτιοι των γεγονότων.
Τώρα πια έχω πειστεί πως εγώ και ο άγγελος μου είμαστε ένα. Πρέπει να πιστέψεις σε εκείνον για να πιστέψει σε εσένα. Έτσι και αλλιώς το μαζί θέλει αμοιβαία συναισθήματα, έτσι δεν είναι;
ℳoschaz
Photography credits: Luna
topicap.wordpress.com 