Πόσες φορές θελήσαμε να εκφράσουμε συναισθήματα και κάτι μας κράταγε; Πόσες φορές βαρέσαμε τα κεφάλια μας στον τοίχο επειδή μιλήσαμε ανοιχτά για όσα σκεφτόμαστε; Σίγουρα βρέθηκαν άνθρωποι που μόλις τους ανοίξαμε τα χαρτιά μας, μας πάτησαν κάτω. Άλλοι σεβάστηκαν τα συναισθήματα και τις επιθυμίες μας.
Μακάρι τα συναισθήματα να είχαν κουμπί on-off, μα -δυστυχώς- για μας τα ευαίσθητα πλάσματα, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κανείς δεν ένιωσε, ούτε σταμάτησε να νιώθει, κατά παραγγελία. Συνειδητά μπαίνουμε σε μία διαδικασία να αφεθούμε σε όσα αισθανόμαστε ξέροντας προκαταβολικά ότι ίσως κάποτε πληγωθούμε. Ξέρουμε από την αρχή πού οδηγούν τα μονόπλευρα συναισθήματα. Δεν παύουμε όμως να νιώθουμε, έχει και αυτό τη γοητεία του. Ξέρουμε πως, όσο κρατήσει, θα υπάρχουν φάσεις που θα πετάμε στον έβδομο ουρανό και άλλες φάσεις που θα περάσουμε μέρες ολόκληρες να κοιτάμε το ταβάνι, να κλαίμε και η μόνη λέξη που θα βγαίνει από το στόμα μας είναι ένα τεράστιο «γιατί;».
Έρχεται όμως ένα πρωί που θα ξυπνήσουμε και θα έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο μας έχει κουράσει όλο αυτό. ότι πια δεν μπορούμε να βασανίζουμε έτσι τον εαυτό μας. Και εκεί επιλέγουμε πώς διαχειριζόμαστε μία κατάσταση. Χτίζουμε τις δικές μας άμυνες ώστε να ζήσουμε τα όμορφα ή έστω αυτά που μας φαίνονται όμορφα και να αποστασιοποιηθούμε από όσα μας πονάνε.
Όταν φτάσουμε στο σημείο να το έχουμε πετύχει μπορούμε να νιώσουμε περήφανοι για τους εαυτούς μας. Είμαστε περήφανοι που έχουμε τη δύναμη να βάλουμε τα δικά μας όρια στον εαυτό μας, χωρίς να αφήνουμε μία κατάσταση να μας επηρεάζει αρνητικά. Κάτι τέτοιο ίσως είναι από τα μεγαλύτερα κατορθώματα για έναν ευαίσθητο άνθρωπο. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε ως δική μας ευθύνη το τι νιώθουμε και το ότι δεν νιώθει η άλλη πλευρά. Όπως ανέφερα και προηγουμένως, τα συναισθήματα δεν γεννιούνται κατά παραγγελία. Όταν το καταλάβουμε αυτό μπορούμε πια να είμαστε ισορροπημένοι.
Αφεθείτε λοιπόν! Ζήστε, χαρείτε, ερωτευτείτε. Μην μαυρίζετε όμορφες στιγμές με το φόβο ενός αβέβαιου αύριο. Αφήστε πίσω το παρελθόν, ζήστε το παρόν χωρίς πολλή σκέψη και όταν το μέλλον γίνει παρόν τότε το διαχειρίζεστε αναλόγως. Μην αφήνετε το παρόν να γίνει παρελθόν χάνοντας στιγμές μόνο και μόνο από ανησυχία για το τι θα συμβεί στο μέλλον. Μην αφήσετε άλλες στιγμές να χαθούν χωρίς να τις έχετε απολαύσει. Ζήστε το τώρα όποιο και αν είναι το κόστος αύριο.
Ḱοκκινόμαλλο Ṱέρας
Photography credits: Mary Zacharaki
topicap.wordpress.com 