Αγάπα τον πλησίον σου, εκτός αν είναι διαφορετικός. Εκτός αν είναι άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού ή προτιμήσεων, αλλόθρησκος, άθεος, άλλης εθνικότητας, άλλου χρώματος, ναρκομανής, υπέρβαρος, γυναίκα, αν έχει άλλες ανάγκες και επιθυμίες από σένα, αν υποστηρίζει άλλη ποδοσφαιρική ομάδα ή αν δεν του αρέσει άλλο χρώμα. Γενικά, αγαπάτε αλλήλους, αλλά μόνο αν είναι ίδιοι με σένα. Κάτι σου θυμίζει;
Όλως περιέργως, γιατί η θρησκεία λέει να αγαπάμε και να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, ενώ παράλληλα σημαντικά μέρη της καταδικάζουν οποιαδήποτε ομάδα θεωρείται μειονότητα; Η στοργή και η ανιδιοτέλεια που πρεσβεύεται έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη στάση της εκκλησίας. Γιατί δε βοηθούν όσους έχουν ανάγκη με τα χρήματα που συγκεντρώνονται στην εκκλησία, ώστε να δείξουν την αγάπη στον πλησίον; Γιατί αντ’ αυτού βλέπουμε τόσα χρήματα να ξοδεύονται στο να χτιστούν ακόμα μεγαλύτερες εκκλησίες;
Το πρόβλημα δε βρίσκεται στη θρησκεία αυτή καθαυτή, αλλά στο πώς την ερμηνεύει ο καθένας. Για παράδειγμα, ο χριστιανισμός ξεκινάει από τη Βίβλο. Όμως κανείς δεν μπορεί να πάρει κατά γράμμα ένα βιβλίο που γράφτηκε πριν χιλιάδες χρόνια, διότι τα ζητήματα που θίγει είναι εκτός εποχής. Για παράδειγμα, η θρησκεία απαγορεύει το σεξ πριν τον γάμο, αλλά πλέον ποιος ακολουθεί αυτόν τον κανόνα; Έτσι, δεν υπήρχε άλλος δρόμος για τον χριστιανισμό, αλλά και για οποιαδήποτε άλλη θρησκεία με κανόνες που διατυπώθηκαν σε άλλους καιρούς, παρά να προσαρμοστούν στη σημερινή εποχή.
Δυστυχώς, η ελευθερία του λόγου και η σχετική ρευστότητα των κανόνων της θρησκείας επιτρέπει στον καθένα που την ακολουθεί να τη διαστρεβλώνει όπως θέλει. Μάλιστα, η ανθρώπινη τάση να απορρίπτουμε το διαφορετικό ως πρώτη αντίδραση δε βοηθάει καθόλου. Οι παπάδες (και ο κάθε άλλος άνθρωπος) που επιδίδονται σε ρητορική μίσους και κρατάνε τα λεφτά για τους εαυτούς τους ενώ ο διπλανός πεινάει, δεν ξέρω γιατί λένε πως ακολουθούν τη θρησκεία. Αντίθετα, κάποιος που φροντίζει να μη βλάψει τους γύρω του αλλά αντίθετα να τους βοηθάει και κρίνει τον άλλον βάσει του χαρακτήρα και τις αξίες του, είναι πολύ πιο αξιομίμητο παράδειγμα κι ας μην είναι ιδιαίτερα θρήσκος. Ας είναι και άθρησκος ή άθεος. Τι σημασία έχει;
Αν το σκεφτούμε, η θρησκεία στην οποία θα πιστεύουμε είναι κάτι που καθορίζεται κυρίως από το περιβάλλον μας και από τον τρόπο που μεγαλώνουμε. Ποιος ξέρει εάν υπάρχει ο Θεός, ο Αλλάχ, ο Βούδας και όλοι οι άλλοι θεοί των διαφόρων θρησκειών; Αυτό που έχει σημασία είναι πως ο άνθρωπος έχει γενικά την ανάγκη να πιστεύει κάπου. Αυτό δεν είναι κακό ούτε καταδικαστέο, αρκεί όμως να μας οδηγεί σε έναν τρόπο ζωής που θα κυριαρχεί όχι η απέχθεια και η απόρριψη, αλλά η αγάπη και η αποδοχή.
Γιατί σε αυτές τις δύο αξίες πρέπει κυρίως να πιστεύουμε και αυτές να ακολουθούμε. Άσχετα από το τι έχει γίνει στο όνομα των θρησκειών, άσχετα το αν και πού πιστεύεις, αυτή η μία φράση είναι απόλυτα σωστή: Αγάπα τον πλησίον σου. Όποια “ταμπέλα” κι αν του φόρτωσαν.
₭ΑΤΕΡΙΝÂ
Photography credits: Panos Kimpou
topicap.wordpress.com 