Ξυπνάς και πριν ανοίξεις τα μάτια σου περιμένεις να έχουν αλλάξει όλα… Ξέρεις πως είναι αδύνατον αυτό, όμως εγώ σε αγαπάω πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλον. Εγώ σε προσέχω όταν σε διώχνουν οι άλλοι. Ό,τι και να γίνει, εγώ θα είμαι εδώ για σένα ξέροντας την κάθε σπιθαμή σου και δουλεύοντας πάντα τον ατέρμονο φόβο σου.
Ξέρεις, είναι ο σύζυγός μου. Μαζί πορευόμαστε στην ζωή με τη λύπη, την γκρίνια και την αμφιβολία για παιδιά. Έχουμε φτιάξει την οικογένειά μας και θα σε συντροφεύουμε μόνο υπό έναν όρο: να μην μιλάς στην οικογένεια που μισούμε. Τους βρωμερούς αισιόδοξους. Αυτούς αστούς, εμείς σε ξέρουμε πιο καλά, είμαστε η οικογένειά σου πλέον.
Με λένε Αμφιβολία και -αν το θες- θα γίνεις μέλος τις οικογένειας μας, αρκεί να απαρνηθείς τους βρομιάρηδες τους αισιόδοξους, μόνο αυτό θέλουμε από ‘σένα.
Καλησπέρα, μικρή ψυχή. Με λένε Αισιοδοξία. Είσαι πολύ ταλαντούχα ψυχούλα. Η εξέλιξη είναι η σύντροφός μου στη ζωή και μαζί θέλουμε να σε πάμε στο απόγειο των δυνατοτήτων σου. Πιστεύουμε στη δικιά σου δύναμη και ικανότητα. Εμείς είμαστε οι οδηγοί σου προς τα όνειρά σου. Αρκεί να ζεις τα όνειρα, να καταλάβεις και να διαχειριστείς την οικογένεια της… κύριας Αμφιβολίας.
Όλα είναι δυνατά, αρκεί να αφιερώσεις χρόνο στους στόχους σου και να σκέφτεσαι ρεαλιστικά με όνειρα τεράστια. Άρα μην κοιτάς τον στόχο μόνο. Θα τα πούμε πάλι αύριο, κουράστηκα…
₭όλιας
Photography credits: Jenni Elric
topicap.wordpress.com 