Ο τραγουδιστής των θρυλικών Doors, Jim Morrison, σαν σήμερα (3 Ιουλίου 1971) βρίσκεται νεκρός στο Παρίσι, από καρδιακή ανεπάρκεια, χαράζοντας το όνομά του στο «κλαμπ 27» (όπως οι: Kurt Cobain, Janis Joplin, Jimmy Hendrix, Amy Winehouse…). Προκλητικός, αντιδραστικός και ταλαντούχος, ο Τζιμ έγραφε ύμνους για τον έρωτα, το σεξ, τα ναρκωτικά, τον κόσμο. Φανερή είναι, επίσης η λατρεία του προς τους Ιθαγενείς της Αμερικής και την ιστορία τους.
Μα πέρα από τα τραγούδια που γνωρίζουμε και αγαπάμε, ο Μόρισον ήταν και ποιητής, έχοντας εκδώσει ποιητικές συλλογές. Παρακάτω, σας παραθέτουμε αποσπάσματα από τα ποιήματα του, από τις συλλογές «Μια Αμερικανική Προσευχή» («An American Prayer») και «Σημειώσεις για την όραση» [The Lors (Notes on vision)]
Μια αμερικανική προσευχή
Σε αυτή τη συλλογή, ο ποιητής παραθέτει νοήματα που αφορούν κυρίως στη ζωή της Αμερικής και κυρίως σε αυτή των Ιθαγενών. Είναι, επίσης, φανερή η προσπάθειά του να θίξει και να σχολιάσει (;) τις αμερικανικές αξίες και ιδανικά που διέπουν τον πολιτισμό τους.
«…πάντοτε παράνυμφος στο χυλό της Δόξας ή και πιο πέρα»
«Είναι και η ιστορία του φίλου της από τα μαστουρωμένα εφηβικά παιχνίδια θανάτου»
«Σύγχυση.
Δίχως σχέσεις.
Έλα εδώ.
Σε αγαπώ.
Ειρήνη στον πλανήτη.
Θα πεθάνεις για μένα;»
«Θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε έναν φόνο
Ή να ιδρύσουμε μια θρησκεία»
«Άσε με να σου μιλήσω για τον πόνο της καρδιάς
για την απώλεια του Θεού που πλανιέται,
πλανιέται στην ανέλπιδη νύχτα»
«Οι νεκροί είναι νεογέννητοι
που ξυπνούν με μέλι λεηλατημένα και με υγρές ψυχές.
Με χάρη αναστενάζουν μες την εκστατική
νεκρώσιμη κατάπληξη»
«Ποιος κάλεσε αυτούς τους νεκρούς να χορέψουν;»
«Έχεις κιόλας γεννήθηκε είσαι ζωντανός;
Ας επινοήσουμε και πάλι τους θεούς,
όλους τους μύθους των αιώνων
Ας γιορτάσουμε τα σύμβολα από τα πυκνά γέρικα
δάση»
«Ω μεγάλε δημιουργέ της ύπαρξης
δώρισε μας μία ώρα επιπλέον
να εκπληρώσουμε την τέχνη μας και τέλειες να
πλάσουμε τις ζωές μας.
Οι πεταλουδίτσες και οι Άθεοι είναι δίπλα θεϊκοί
και θνητοί.
Ζούμε, πεθαίνουμε μα ο θάνατος δεν είναι τέλος.
Ταξιδεύουμε βαθύτερα μέσα στον εφιάλτη»
«Ήξερες πως η ελευθερία υπάρχει σ’ ένα σχολικό βιβλίο;
Ήξερες πως τρελοί εξουσιάζουν τη φυλακή μας;
Εμείς μέσα σε μία φυλακή.
Εμείς μέσα σε ένα κελί»
«Θα είμαι για πάντα ένας άνθρωπος των λέξεων
καλύτερα από το να μαι ένας άνθρωπος- πουλί»
Σημειώσεις για την όραση
Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι πολύ καλά τεκμήρια της στάσης που είχε ο Τζίμ απέναντι σε οτιδήποτε αφορά τον κόσμο της όρασης και τον κινηματογράφο. Εξυμνεί τα μάτια ως θαυματουργά όργανα και θέτει τον κινηματογράφο ως μέσο και εργαλείο της όρασης.
«Όταν πεθαίνει το παιχνίδι γίνεται αγώνας
Όταν πεθαίνει ο έρωτας γίνεται ο οργασμός»
«Ορμάει ένας θόρυβος από απειλητικές
κοροϊδευτικές μονότονες φωνές.
Είναι ο φόβος και μαζί η γοητεία
τού να σε καταπίνουν»
«Το μάτι μοιάζει με κάτι χυδαίο
μέσα στο άσχημο τσόφλι του.
Βγες στα ανοιχτά
μ’ όλη τη λάμψη σου»
«Από ένα τρελό κορμί που χόρευε στις πλαγιές των λόφων,
μεταμορφωθήκαμε
σε ένα ζευγάρι μάτια καρφωμένα στο σκοτάδι»
«Γκρέμισε τις στέγες και τους τοίχους, δες μεμιάς μέσα σε όλα τα δωμάτια»
«(Τα παράθυρα έχουν δύο ανοίγματα,
ενώ οι καθρέφτες μόνο ένα)
Δεν μπορείς να περάσεις μέσα από τον καθρέφτη
ούτε να διασχίσει στο παράθυρο κολυμπώντας»
«Οι θεατές του κινηματογράφου είναι ήρεμοι βρικόλακες»
«Το σώμα υπάρχει μόνο για χάρη των ματιών. Γίνεται ένα ξερό κοτσάνι για να στηρίξει αυτά τα δύο τρομερά αχόρταγα πετράδια»
«Η γοητεία του κινηματογράφου έγκειται στο φόβο του θανάτου»
«Το μάτι είναι ένα αχόρταγο στόμα που τρέφεται από τον κόσμο»
-Jim Morrison, 8 Δεκεμβρίου 1943 – 3 Ιουλίου 1971
Ṃαίρη ₮ζέιν
topicap.wordpress.com 