Συναίσθημα: Αποστροφή
Κάθε μέρα που θα περάσει, μας αφήνει πλήθος συναισθημάτων φεύγοντας… Κυρίαρχο αισθάνομαι να είναι η αποστροφή. Αποστροφή. Πόσο αρνητικό αυτό το συναίσθημα; Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι οι λέξεις έχουν φόρτιση, τότε η συγκεκριμένη έχει σίγουρα αρνητική. Μία κυρίαρχη μορφή της -δυστυχώς ακόμα στις μέρες μας- είναι, θα έλεγα, η αποστροφή μιας ολόκληρης κοινωνίας απέναντι στο διαφορετικό.
Ίσως αυτή να είναι και η πιο επικίνδυνη από τις μορφές της. Μια ολόκληρη κοινωνία, στο όνομα μιας δήθεν κανονικότητας, που ποτέ μου δεν κατάλαβα ποιος είναι αυτός που την ορίζει, κοιτάει με τέτοια αποστροφή το κάθε διαφορετικό πλάσμα, την κάθε διαφορετική αντίληψη… Τόσο έντονη είναι αυτή η αποστροφή που σε τρομάζει. Και πώς να μην τρομάξεις όταν βλέπεις εκείνους, τους υπερασπιστές αυτής της δήθεν κανονικότητας, να εκφράζουν αυτήν τους την αποστροφή τόσο έντονα; Νιώθεις κι εσύ πως αν ο,τι δεν τους ταιριάζει, αν μπορέσουν κάποτε να το εξαφανίσουν, σίγουρα θα το κάνουν;
Όμως σίγουρα υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Αν το καλοσκεφτείς, η αποστροφή μπορεί να οδηγήσει και σε κάτι πολύ θετικό. Αναφέρομαι, φυσικά, στην αποστροφή που νιώθουμε απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης και αδικίας. Αυτή η αποστροφή μπορεί να δώσει άπειρα πατήματα ώστε να γίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό ένας τεράστιος κοινωνικός αγώνας. Ένας αγώνας από κάθε καταπιεσμένη ύπαρξη, κόντρα στον καταπιεστή της.
Τα παραδείγματα και στις δυο περιπτώσεις είναι άπειρα.
topicap.wordpress.com 