Λατρεύω τις ημέρες γενεθλίων. Το παράξενο, όμως, είναι ότι αγαπώ τις μέρες των άλλων
ατόμων, ιδιαίτερα κοντινών, ίσως περισσότερο από τη δική μου. Οι περισσότεροι δεν με
καταλαβαίνουν. «Μία μέρα είναι, όπως όλες οι άλλες. Γιατί το κάνεις μεγάλο θέμα;» , «Εμένα δεν μου αρέσουν τα γενέθλια. Γιατί να γιορτάζουμε με τόση χαρά το γεγονός ότι γερνάμε;»… Όλοι σχεδόν έχουν ένα συγκεκριμένο άτομο που αγαπούν και που δεν θέλει να του εύχονται για τα γενέθλιά του. Όχι μόνο αυτό, αλλά κάθε φορά που έρχονται παθαίνει μια μίνι κρίση. Δεν θέλει να σκέφτεται ότι πέρασε ακόμα ένας χρόνος, ενώ όταν δεν είναι στις καλές του δε γουστάρει καν ότι υπάρχει αυτή η μέρα. Κι εσύ φρικάρεις, γιατί δε γίνεται να μην μπορείς να εκφράσεις τη χαρά σου.
Ναι, σε κάθε γενέθλια προσθέτουμε στην πλάτη μας έναν χρόνο κάθε φορά. Δεν προσθέτουμε όμως μόνο αυτό. Προσθέτουμε εμπειρίες, σωστά και λάθη, συναισθήματα κάθε είδους. Αντί να μιζεριάζουμε που «γεράσαμε» κατά έναν χρόνο, ας χαρούμε που ένας ακόμα χρόνος πέρασε και που είμαστε ζωντανοί, υγιείς, γεμάτοι από εμπειρίες και την αγάπη αυτών που μας νοιάζονται.
Δεν μπορεί να μην υπάρχει έστω ένα πράγμα για το οποίο νιώθουμε ευγνώμονες που το
αποκτήσαμε φέτος ή που για άλλη μια χρονιά το έχουμε. Στους ανθρώπους αρέσει να γιορτάζουν, ίσως και τα πιο απίθανα πράγματα. Λογικό, λοιπόν, να τους αρέσει επίσης να γιορτάζουν με οποιονδήποτε τρόπο την ημέρα που κάποιος σημαντικός για εκείνους ήρθε στον κόσμο.
Τίποτα από όσα έχουμε δεν είναι δεδομένο, ούτε καν το γεγονός ότι πέρασε ακόμα ένας
χρόνος. Άρα αξίζει να το γιορτάσουμε!
₭ΑΤΕΡΙΝÂ
Photography credits: Despina Niki
topicap.wordpress.com 