Παρακάτω ακολουθεί μια σύντομη λίστα με τα βιβλία εκείνα που με διαμόρφωσαν και προτείνω και σε εσάς να τα διαβάσετε, ανεπιφύλακτα.
1. Η τελευταία μαύρη γάτα – Ευγένιος Τριβηζάς
Είναι από τα πρώτα βιβλία που μπήκαν στη συλλογή και αγάπησα πολύ. Την πρωτη φορά το διάβασα σε ηλικία περίπου 10 χρονών. Έκτοτε το έχω διαβάσει 3 φορές ακόμα σε διαφορετικές ηλικίες και κάθε φορά είχε να μου δώσει κάτι διαφορετικό.
Το βιβλίο πραγματεύεται τη ζωή μίας γάτας που είναι μαύρη. Βιώνοντας το ρατσισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την έλλειψη σεβασμού και την προκατάληψη, ο Τριβιζάς παρουσιάζει με έναν ιδιαίτερο αλλά και ωμό τρόπο – παρόλο που συγκαταλλέγεται στα παιδικά βιβλία – το κοινωνικό αυτό φαινόμενο. Ο πρωταγωνιστής βιώνει τον ρατσισμό και την προκατάληψη από τους ανθρώπους αλλά και από τις ίδιες τις γάτες εξετάζοντας έτσι όλες τις μορφές του. Βλέποντας την όλη κατάσταση μέσα από τα μάτια της μαύρης γάτας, γρήγορα ευαισθητοποιήσαι, σκέφτεσαι και επαναπροσδιορίζεσαι.
2. Ο κόσμος της Σοφίας – Jostein Gaarder
Αυτό το βιβλίο όταν το πήρα για πρώτη φορά στα χέρια μου είχα ήδη αγαπήσει και αφιερωθεί στις θεωρητικές επιστήμες. Ωστόσο, ο μυθιστορηματικός τρόπος που ο Gaarder μάς παρουσιάζει την ιστορία της φιλοσοφίας είναι μοναδικός. Μέσα από τα μάτια και την περιέργια της 15χρονης Σοφίας, αβίαστα και χωρίς προσπάθεια γνωρίζεις και μαθαίνεις για τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, το Δημόκρητο και τον Πλάτωνα αλλά και για τον Χέγκελ, τον Καντ, τον Μαρξ, τον Δαρβίνο και τον Φρουντ. Μέσα από ιστοριούλες και παραδείγματα, ένας φιλόσοφος παρουσιάζει τους παραπάνω αλλά και πολλούς ακόμα φιλοσόφους εστιάζοντας στη ουσία των λόγων του και το αντίκτηπο αυτών στην εκάστοτε εποχή.
3. Οχτω – Katherine Neville
Με σιγουριά μπορώ να πω πως είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Από το περιεχόμενο, μέχρι τον τρόπο γραφής της Neville, μέχρι την αίσθηση που για πρώτη φορά ένιωσα με ένα βιβλίο, αυτό το «γιατί τελείωσε;». Είναι το πρώτο βιβλίο που, κυριολεκτικά, το ρούφηξα. Σταμάτησα τη ζωή μου για 4 μέρες και χαθηκα στις 767 σελίδες του. Παρόλο που είναι ένα μθηστόρημα θρίλερ και η ιστορία του σε καθηλώνει και ανυπομωνείς να διαβάσεις τη συνέχεια δεν είναι αυτό τόσο που με ακινητοποίησε στο συγκεκριμένο. Με το τέλος του συγκεκριμένου βιβλίου ένιωθα ότι είχα αναπτυχθεί πνευματικά. Εμπεριέχει ιστορικά γεγονότα της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και του δυτικού πολιτισμού, χρειάζεσαι ανεπτυγμένες γνώσεις μαθηματικών και φυσικής για να το κατανοήσεις ( αλλιώς σε παρακινεί να ερευνήσεις ώστε να μπορέσεις να ακολουθήσεις την ιστορία) και μία παρτίδα σκάκι αποτελεί βασικό παράγοντα για την εξέλιξη της ιστορίας μας.
4. Το τίμημα της ζωής μου – Τινα Οκπάρα
Αυτό το βιβλίο, βασισμένο στην πραγματική ιστορία της Οκπάρα, νομίζω με έχει συγκλονίσει περισσότερο απ΄όλα. Όχι τόσο για αυτά που περιγράφει όσο για το ότι συμβαίνουν μία δεκαετία πριν, σε μία από τις πιο πολιτισμένες χώρες του πλανήτη μας.
Σπουδάζοντας ιστορία, με έμφαση στην ιστορία του φύλου, έχω ακούσει και έχω μελετήσει παμπολες φορές για τις έμφυλες και φυλετικές διακρίσεις, για κακοποιήσεις γυναικών, για τα έθιμα και τις κοινωνικές νόρμες πολιτισμών που δεν ανοίκουν στο δυτικό πολιτισμό. Ωστόσο, όλα αυτά τα είχα μελετήσει ως ιστορικά γεγονότα. Μέσα από αυτή την ιστορία και γνωρίζοντάς την από τα μάτια της παθούσας το μόνο αίσθημα που μου άφησε μόλις διάβασα την τελευταία πρόταση της τελευταίας σελίδας ήταν : ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΩ, ΤΩΡΑ.
5. Factfulness (Εγκυρογνωμοσύνη) – Hans Rosling
Το τελευταίο αυτό βιβλίο, δεν είναι σαν όλα τα παραπάνω. Δεν είναι ούτε μυθηστόρημα, ούτε ιστορικό, ούτε φιλοσοφικό. Είναι απλώς μία μελέτη ενός ιατρού, με στόχο να απομυθοποιήσει την αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο γύρω μας, αποδεικνύοντας πόσο λάθος είναι οι απόψεις που με στόμφο στηρίζουμε. Αυτό που με τράβηξε ιδιαίτερα σε αυτό το βιβλίο είναι ότι ξεκινάει με ένα τεστ 13 ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής, με ερωτήσεις που ήμουν αρκετά σίγουρη ότι μπορούσα να απαντήσω σωστά. Το αποτέλεσμα; Σωστά απάντησα μόνο 2 από τις 13. Στόχος του βιβλίου είναι να κάνει τον αναγνώστη να συνειδητοποιήσει ότι η άποψη που έχει για τον άλλον, αυτόν που βρίσκεται μακριά ή η άποψη που έχει για το σύνολο της ανθρωπότητας απέχει κατά πολύ από την αλήθεια.
Παράδειγμα ερώτησης :
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει σε ακραία φτώχεια έχει…
Α. σχεδόν διπλασιαστεί
Β. παραμείνει περίπου το ίδιο
Γ. σχεδόν υποδιπλασιαστεί
Σωστή απάντηση : Γ
Estella
Photography credits: Mary Jane
topicap.wordpress.com 