Σε έψαξα στον πάτο ποτηριών
μόνο για να τα δω να στοιβάζονται γύρω μου,
μια φυλακή από βράδια ανάλαφρα
και ζαλάδες που μόλις έκρυβαν
τον θαμπό πρωινό ήλιο.
Σε έψαξα τις μέρες με φουσκωμένη θάλασσα
με το αλάτι στα ρουθούνια φρέσκο
τα πανιά μου ανοιχτά διάπλατα,
μα σαν πήγαινα να σαλπάρω ο αέρας έπεφτε
και μουσκεμένος πλέον αντίκρυζα
μια μουντή γαληνεμένη ακτή.
Σε έψαξα σε μάτια φανταχτερά,
διάπλατα εκτυφλωτικά χαμόγελα,
φωνές χρωματισμένες ζωηρά, μα ξύλινες·
πιέστηκα για να πειστώ
ότι εγώ έγινα τυφλός, κουφός, απρόσιτος
και σχεδόν υπέκυψα.
Μέχρι που βρήκα εσένα·
το αλκοόλ έγινε ένα ζευγάρι μάτια
και το ρεύμα της θάλασσας
μια ανάσα από χείλη τολμηρά.
Τα χέρια σου άφοβα με οδήγησαν
σε λιμάνι με ήλιο εντονότερο
και μόνη μου αναζήτηση πια τα πλοία
μήπως και κάποιο φέρει
ένα βλέμμα πιο λαμπερό να σου χαρίσω.
Σίσυφος
Photography credits: Kerasia Mp
topicap.wordpress.com 