Δεν θα σου πω για το γαλάζιο του ουρανού και το μπλε της θάλασσας
Ούτε για το τετριμμένο κόκκινο του πάθους,
το λευκό των σύννεφων
και το μοβ του ηλιοβασιλέματος.
Θα σου μιλάω για αναγεννησιακό γαλάζιο
για το βασιλικό κόκκινο
και για το μαύρο του μπαρόκ
ενώ στεκόμαστε μπροστά από πολυκαιρισμένες μπρονζέ κορνίζες.
Θα σου πω για το βαρετό μπεζ του τοίχου μου
που τόσο άπληστα προσπαθούσα να κρύψω
και για εκείνο το έντονο φούξια που είχα κάνει στα μαλλιά μου κάποτε.
Θα σου μιλάω με τις ώρες
για την ασπρόμαυρη μουσούδα της σκυλίτσας σου
καθώς η ξανθή ουρά της δικής μου κουνιέται όποτε σε βλέπει.
Θα αρχίσω να σου μιλαω για τα χρώματα του ονόματός σου και άλλα τέτοια συναισθητικά.
Θα σου μιλάω χωρίς να βγάζω λέξη
Για το πράσινο των ματιών σου
και για τις απόκοσμες αποχρώσεις τους
κάτω από φως,
από τη σκιά των βλεφαρίδων σου,
πάνω από μαύρους κύκλους μετά από οκτώ ώρες δουλειάς
καιν έχοντας ξενυχτήσει μαζί το προηγούμενο βράδυ.
Θα τα κοιτάζω έχοντας γραπωθεί
από την λευκή επιδερμίδα σου
καθώς χαϊδεύω τα μαύρα μαλλιά σου.
Θα προσπαθώ μάταια να ανοίξω το πράσινο μπουκάλι
καθώς εσύ θα μου μιλάς για μπλε λαζουρίτες και γκρίζους λύκους
και με μια κίνηση δική σου
το χρυσό της μπύρας θα παίζει μπροστά μου με τις φυσαλίδες.
Θα σου μιλάω για χρώματα σπάνια
συχνά αδιάφορα
που κανείς δεν τα έχει δει μαζί σου
όπως εγώ
για να σου μιλήσει για αυτά.
Μαίρη Τζέιν
Artwork by: Maria Karatza
topicap.wordpress.com 