Όνειρα θερινής νυκτός. | Topic-U

Σαν φάρος στην άκρη της στεριάς
χτυπημένος από τα απανωτά κύματα,
διαβρωμένος από το αλάτι,
που αδιάλειπτα όμως εκπέμπει το σήμα,
με την εναλλαγή φωτός-σκοταδιού,
αναμένοντας στωικά την προσέγγιση του πλοίου.
Σαν φωτοβολίδα που εκτινάσσεται ψηλά,
λάμπει δυνατά μέσα στη νύκτα,
και μετά σβησμένη παραδίνεται στη δύναμη της βαρύτητας,
με την ελπίδα και την πίστη πως το μήνυμα έφτασε στον παραλήπτη.
Καθισμένη εκεί όπου σκάει το κύμα,
ατενίζω στο βάθος το φως του φάρου και ταυτίζομαι.
Ο ήχος της θάλασσας μ’αγκαλιάζει και με καθησυχάζει
πως η σκασμένη φωτοβολίδα κάποια στιγμή θα λάβει την απάντησή της.
Το διάχυτο άρωμα λεβάντας,
που φτάνει πιο έντονο με κάθε φύσημα του ανέμου,
με τυλίγει και μου υπόσχεται πως το καράβι τελικά θα προσεγγίσει
και η επιθυμία θα εκπληρωθεί.
Όνειρα θερινής νυκτός, θαμμένα ανάμεσα στα βότσαλα,
καλυμμένα από πολύμορφα κοχύλια.