Ο ήλιος τρυπώνει από τις γρίλιες και πάει κατευθείαν στα μάτια μου. Εδώ και δύο ώρες απέφευγα τη στιγμή της αφύπνισης, τώρα όμως είναι ανάγκη, διψάω. Όταν καταφέρνω να φτάσω στην κουζίνα συνειδητοποιώ πως ακόμα κοιμάμαι, ουσιαστικά. Τα πρώτα είκοσι λεπτά που ακολουθούν το ξύπνημα μου ο εγκέφαλος μου χουζουρεύει. Ο φραπές μου ετοιμάζεται από τα χέρια μου -τον πέτυχα κιόλας. Σ’ ευχαριστώ, συνήθεια, που με βοηθάς να κάνω πράγματα που δεν σκέφτομαι. Δες με τώρα που το τασάκι λείπει από δίπλα μου… Καλύτερα δεν είναι;
Είναι καλοκαίρι και προφανώς κανένα ρούχο δεν εμποδίζει το δέρμα μου από το να δροσιστεί. Πέρα από τα μάτια, η μύτη μου μου επιβεβαιώνει πως είμαι εκτός της πόλης. Μια δεύτερη σκέψη έρχεται πως εδώ είμαι μόνο για εμένα. Το τέντωμα που έκανα στο σώμα μου μου έδειξε πως είναι ανάγκη ένα μασάζ με την αρχή της σεζόν προκειμένου να αντέξω φέτος, ας το σημειώσω στο τεφτέρι μου. Κάθομαι στο πάτωμα, τίποτα δεν είναι μέσα στο σπίτι μόνο τα απαραίτητα (και -ναι- οι καρέκλες ή ο καναπές δεν είναι). Με τις δύο πρώτες γουλιές ξυπνάει ο εγκέφαλος και απαιτεί διαλογισμό.
Όλη η συγκέντρωση μου σε μένα τώρα. Η αναπνοή σταθεροποιείται και έχει πλέον τον προκαθορισμένο της ρυθμό που χρόνια πάλευα να έχω. Βλέπεις, αυτός είναι τα θεμέλια της ηρεμίας μου. Μετά από το ταξίδι μέσα μου πάω και κάνω κάποιες κάμψης στο μονόζυγο, μετά λίγους κοιλιακούς, από τριάντα -όπως κάθε μέρα πλέον. Όσο μπορώ σπάω τα όριά μου πού και πού, όπως σήμερα που έκανα από σαράντα. Έτσι κατάλαβα πώς θα μπορέσω να ξυπνήσω το σώμα μου μα και τον νου μου λίγο. Θυσίασα τη συνήθεια που έμαθα για την ηρεμία και καταχράστηκα τον εγωισμό μου για καλό. Μα πώς το έκανα;
Τα μαύρα χρόνια πέρασαν ανεπιστρεπτί όπως και να ‘χει. Αν ακουστεί καμία ιστορία για ‘μένα αλήθεια μάλλον θα ‘ναι αλλά δεν θυμάμαι. Κοίτα με εσύ που δεν με πίστευες, επιβίωσα. Ανοίγω πόρτες για να λύσω μια κι έξω τα λάθη μου, αλλάζω όμως. Ξέρεις τι παραμένει ίδιο; Οι ιδέες και ο πυρήνας μου. Ίσως όχι από πάντα αλλά σίγουρα από κάποια στιγμή και μετά. Σημασία έχει το αποτέλεσμα εν τέλει.
Photography credits: George Dragas
topicap.wordpress.com 