Αφιερωμένο στη μητέρα μου, ιατρό της πρώτης γραμμής της μάχης με τον κορωνοϊό, για την ονομαστική της εορτή (11/11).
Βικτώρια, Βικτώρια
που όνομα ομορφότερο
-ηλίου φαεινότερο-
στην πλάση άλλος κανείς!
Βικτώρια, Βικτώρια,
πλακούντα για ασπίδα μου,
μου ‘δωσες, κορωνίδα μου
μα και πνοή ζωής
Βικτώρια, Βικτώρια,
από τη μήτρα συντροφιά,
σου στέλνω μεσ’ απ’ την καρδιά
κουράγιο ώσπου να ‘ρθεις
Βικτώρια, Βικτώρια,
τη μάχη με το νέο ιό
μα και τον ίδιο τον εαυτό,
κερδίζεις, θα το δεις!
Βικτώρια, Βικτώρια,
του εαυτού τα όρια
και κύματα πελώρια,
μπορείς να υπερβείς!
Βικτώρια, Βικτώρια,
μάνας και κόρης ο δεσμός
ενώνει εμάς ολοσχερώς
κι ας έχεις πια τρεις μέρες να με δεις…
Βικτώρια, Βικτώρια,
με το σπουδαίο λειτούργημα,
ετούτο το στιχούργημα
σου φτιάχνω , να χαρείς!
Βικτώρια, Βικτώρια,
Στης Μ.Ε.Θ. το θάλαμο μπροστά
θα μπεις για άλλη μια φορά
ζωών να γίνεις λυτρωτής…
Photography credits:
topicap.wordpress.com 