Ήρθες στον κόσμο δεύτερη, φτιαγμένη από το πλευρό του πρώτου, γιατί η θέση
σου είναι στο πλευρό του.
Η σάρκα σου, ένα κομμάτι με ιδιοκτησία, εν τέλει.
Εύα σε ονόμασαν τότε. Ενσαρκώνεις την ολότητα της έννοιας της αμαρτίας, για ένα
μήλο που δεν έπρεπε να δαγκώσεις. Γίνεσαι η πρώτη εχθρός της ιστορίας.
Το γυμνό σου αίμα θεωρείται αμαρτωλό στον «οίκο του Θεού» και η περίοδος είναι
απαγορευμένο θέμα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει έλευση ζωής.
Σε υποτιμούν, σε εκβιάζουν, είσαι κατώτερη και το ξέρεις.
Μέσα στις γενιές θριαμβεύουν οι γυναικάρες της Νικήτας (*) και δίνουν ελπίδα να
καταπατηθεί η αυταπάτη. Η αυταπάτη μιας καθημερινότητας, χωρίς ουσία για τη
μισή μερίδα του πληθυσμού.
Δεκαετίες ολόκληρες τώρα, είσαι ξύπνια και πολεμάς για όλα αυτά που στερήθηκες
χωρίς λόγο, για την αυτονόητη ισότητα. Εσύ είσαι η αφορμή που ξύπνησε και η
κάθε μερίδα «ασύμβατου» πληθυσμού σύμφωνα με την «ω, ιερα θρησκίς».
Έδωσες τον πιο σημαντικό αγώνα όταν έπρεπε και από τότε εν τέλει νικάς. Νικάω.
Νικάμε.
Εύα, με ακούς; Νικήσαμε. Τα καταφέραμε έτη φωτός αργότερα, αλλά κοιμήσου
ήσυχη πια, δεν φτιαχνόμαστε από το πλευρό κανενός.
*Σημείωση: οι γυναίκες ΕΙΝΑΙ ΕΞΥΠΝΕΣ, όπως επίσης και οι άντρες ΚΛΑΙΝΕ.
Photography credits: EL
topicap.wordpress.com 