Ναι, ήρθε η ώρα να σκάσουμε όλοι μας. Φτάνει πια, ας σιωπήσουμε. Να επικρατήσει απόλυτη ησυχία για να ακούσουμε τους βομβαρδισμούς στην Ουκρανία σε όλα τα πλάτη της γης, τα κλάματα των παιδιών, τον πόνο των γυναικών, τα πτώματα που πέφτουν στο έδαφος, την εκκωφαντική σειρήνα που ηχεί ασταμάτητα στα αυτιά μας σαν το ουρλιαχτό των νάζγκουλ στο lord of the rings.
Να σκάσουμε, για να αναλογιστούμε γιατί αποτύχαμε τόσο σαν ανθρώπινο είδος. Η ανθρωπότητα έχει ζήσει 2 παγκοσμίους πολέμους, και πόσους ακόμη μικρότερης κλίμακας ίδιας φρικαλεότητας. Στο παρόν μας ζούμε τον πόλεμο στην Ουκρανία, λίγα χρόνια πριν ζήσαμε τον πόλεμο στο Ιράν-Ιράκ, τους βομβαρδισμούς στην Παλαιστίνη και η μαύρη λίστα συνεχίζεται αλλά δεν χρειάζεται να αναφερθούν όλα, καταλάβατε. Πόσοι μα πόσοι νεκροί, πόσες μάνες κλαίνε σπαρακτικά περιμένοντας τα παιδιά τους, πόσοι πατεράδες πέσανε μαχόμενοι, πόσα αδέρφια σκοτωθήκαν. Και όλα αυτά, γιατί;
Για την πατρίδα, θα σου πει κάποιος, γιατί μας επιτέθηκαν, θα σου πει άλλος. Ξέρεις ποια είναι η πραγματικότητα; Ότι ο πόλεμος γίνεται για τα συμφέροντα 10-20 ατόμων που κάνουν κουμάντο στην εκάστοτε χώρα. Αυτοί θα πλουτίσουν, αυτοί θα κερδίσουν, εσύ θα σκοτωθείς -αν όχι κυριολεκτικά, ψυχολογικά σίγουρα- είτε είσαι στην πλευρά των «νικημένων» είτε των «νικητών». Είδες κανέναν Πούτιν να πολεμάει; Ξέρεις όμως πόσοι Ρώσοι στρατιώτες έχουν πέσει ήδη νεκροί στην μάχη; Πολλοί. Όλα αυτά για την απληστία των ανθρώπων… Είμαστε τόσο έρμαια τρελών ανθρώπων.
Για αυτό πρέπει να σκάσουμε, δεν είμαστε άξιοι να μιλάμε, γιατί έχουμε αποτύχει. Όλες αυτές οι αναλύσεις που γίνονται αυτές τις μέρες μου προκαλούν δυσφορία μα πώς μπορείτε όταν ακόμη το αίμα κυλάει φρέσκο. Κλείνω με την ελπίδα να σταματήσει γρήγορα ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο κάθε πόλεμος στη γη, μα ποιον κοροϊδεύω; Αποτύχαμε και τίποτα δεν θα αλλάξει… Ας σκάσω και εγώ.
ΥΓ: Ένα μεγάλο μπράβο στους εθελοντές και όλους τους ανθρώπους που βοηθάνε έμπρακτα αυτές τις δύσκολες στιγμές. Ξεχωριστή αναφορά στους ανθρώπους που βρίσκονται στα σύνορα Πολωνίας-Ουκρανίας και βοηθάνε εθελοντικά τους πρόσφυγες που έρχονται σωρηδόν από την Ουκρανία, μια αχτίδα φωτός στο σκοτάδι.
Photography credits: El
topicap.wordpress.com 