Μου είπες
αν χορέψω ξυπόλυτος στα βράχια
θα βρω αυτό που ψάχνω,
έκανες λάθος
αυτό που ψάχνω το βρίσκω
στίβοντας το αίμα από γδαρμένα πέλματα
μέχρι που να μην μπορώ άλλο
να πατώ στη γη
και έτσι,
κάπως αιωρούμενος,
συλλέγω χαμογελώντας
τις λέξεις που έψαχνα
από τις αρτηρίες του πόνου που
πάλλονται διεγερμένες,
στυτικά λειτουργικές
φωνάζουν
πια
τα νοήματα που χάνω σαν άμμο που ρέει.
Για λίγο παγώνει η βαρύτητα
στην παλάμη μου μένουν για λίγο
ακίνητα.
Photo credits: Panos Kimpoy
topicap.wordpress.com 