-
Πύρινες Σκέψεις
Στη γη του δήμου, ο δήμος ο πραγματικός μαζί με τη γη παραγκωνίζονται. Για της ενέργειας την «ανάγκη». Παντού στάχτη όμως οι ηγεμόνες όλα σωστά τα καναν’, λεν’.Advertisement
-
Ένα Άγγιγμα Αλλιώτικο | #Topic_Week
Στιγμές απελπισίας, ένα άγγιγμα στο μεταξύ, δεν ξέρεις τι να σκεφτείς και τι να νιώσεις. Προτιμάς όλα να γίνουν σκοτεινά και αχνά. Περπατάς σε ομίχλη.Θες να αγγίξεις και να αγγιχτείς αλλά φοβάσαι, τόσο πολύ. Μήπως χάσεις και μήπως χαθείς.
-
Η Έκτη Αδελφή | #Topic_Week
Οι πέντε αδελφές μου πολύ αγαπούν να με ανακρίνουν πού και πού, ειδικά όταν τους μαρτυρώ το μελλον. «Μα πώς το ξέρεις πως θα γίνει;», με ρώτησε ένα απόγιομα η Ορ και πετάρισαν τα βλέφαρά της απορημένα, στην προσπάθειά τους να ξεδιαλύνουν το μυστήριο. «Τι είδες και σε τάραξε;». «Τίποτε», τα μάτια μου τα σφράγισα…
-
Αφή, ο βασιλιάς των αισθήσεων | #Topic_Week
Αφή. Η αίσθηση που αναπτύσσουμε στη ζωή μας πριν από όλες τις άλλες, ήδη από έμβρυα, και όμως παράλληλα η αίσθηση που έχουμε στερηθεί περισσότερο. Δε μιλάω μόνο για τις επίκαιρες συνθήκες, αλλά και για τη ζωή μας γενικά. Σκεφτείτε το, και ειδικά όσο μεγαλώνουμε. Ως ενήλικες, πόσες φορές έχουμε κάνει κάποιον μια δυνατή και…
-
Η αγαπημένη μου αίσθηση | #Topic_Week
Η ζωή μας δύσκολη και επίπονη, μα οι αισθήσεις μας είναι τα εργαλεία της επιβίωσής μας. Οσμή, γεύση, αφή, ακοή και όραση είναι οι βασικές αισθήσεις μας αλλά εγώ θεωρώ πως η σημαντικότερη και κρυφή είναι η ηδονή.
-
Iconic Αντιοξειδωτικά | Topic-U
Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι το τέλειο δεν υπάρχει.Ότι το 100% φαντάζει σχεδόν αδύνατο, σχεδόν μη υπαρκτό.Η ποθητή από τους ανθρώπους συμμετρία των πραγμάτων δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μεγάλο φετίχ.Το αψεγάδιαστο όνειρο που όμως χάνεται στις δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια και βάλε ‟άκομψες” λεπτομέρειες.
-
Να φανώ δυνατή
Ζέστη σε κάθε γωνία της πόλης. Οι άνθρωποι τρέχουν και δε φτάνουν, άλλοι ευγενικοί άλλοι αγενείς μέχρι αηδίας. Χρόνος για σκέψη και εσωτερική αναζήτηση σχεδόν μηδενικός, μικρά ξεσπάσματα, μα ίσως δεν φτάνουν… Θετικό κλίμα, μικρά βήματα, σταθερά, με κατεύθυνση στόχους και όνειρα. Τα πλησιάζω και για πρώτη φορά δε με αποφεύγουν, δεν απομακρύνονται μόλις κάνω…
-
Απαγορευμένο
Συμβαίνει πάντα βράδυ,οι στίχοι γκρεμίζονταιτα τέρατα δεν έχουν πλέον κλουβίξεχύνονται λαίμαργαστο απροστάτευτο κορμί.
-
Το χρέος
‘Κείνοι οι λογαριασμοί που γίνονται χωρίς τον ξενοδόχο είναι αυτοί που κάνεις με τον εαυτό σου. «Τι σας οφείλω;», να κάτι που ποτέ σου ευγενικά δε σε ρώτησες.
-
Κύπρος – Το νησί με τα χίλια πρόσωπα | Topic Travellers
Όταν η ζωή με έφερε για σπουδές εις τη νήσον Κύπρον (ναι, κανένας δεν τη λέει Τζιύπρον, αυτό είναι μύθος) δεν είχα ιδέα τι θα έβλεπα. Ναι, θεωρείται η “μικρή αδερφή” της Ελλάδας, αλλά και τι με αυτό; Ούτε εγώ με τα αδέρφια μου μοιάζουμε τόσο ως χαρακτήρες, άρα μένει να ανακαλύψουμε το καινούριο μέρος.
-
Ένα ευρώ για τη σκέψη σου
Αυτή που φύτρωσε τώραανάμεσα στα τσιμέντατης συνήθειας, της αδράνειας,χαλάει το κλίμα.Δεν την έσπειρα εγώ,μπάσταρδη ξεχασμένων εποχώντότε πιστεύαμε στο κάθε πρωινόμε μάτια ακούραστα, ξενυχτισμένα.
-
Τέσσερα στοιχεία
Σήμερα η ρουτίνα άλλαξε. Ο ήχος κλήσης με ξύπνησε στο καλύτερο σημείο, όχι το ξυπνητήρι, το αφεντικό καλεί όμως. 《Έλα, τι έγινε; Γιατί; Αύριο οχτώμιση; Ντάξει ντάξει. Προσπάθησα να του απαντήσω, ελπίζω να τα κατάφερα, ηρεμία, ρεπό, ξεκούραση. Δύο ώρες μετά ξυπνάω σαν να μην κουράστηκα ποτέ στη ζωή μου.
-
Υπολογισμοί
Μια λέξη μόνο,σαν κάποιο «αν» από ξεχασμένο καλοκαίρι,έμεινε στα χέρια μου,άμμος που διαλύεται και φεύγει,με τον τελευταίο κόκκο σβήνονταςέναν ήλιο νοητόκαι μια ανάσα τεχνητή.
-
Λίγες διάσπαρτες σκέψεις
Υπάρχουν πολλά πράγματα να αναρωτηθεί κανείς, να σκεφτεί ή και να μη σκεφτεί. Νααποφύγει μεθοδικά, σιωπηλά ή με πολύ κραυγαλέες και δραματικές χειρονομίες. Δεν ξέρω τι «πρέπει» να γράψω. Ή, καλύτερα, τι να πρώτο γράψω, είναι πολλά αυτά πουθα ήθελα να αναφέρω, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να ξεχωρίσεις και να διαχωρίσεις τις σκέψεις και…
-
Στο μικροσκόπιο
Στο μικροσκόπιοΓια δες· μην… κοιτάξεις απλώς.Σ’ ένα «κλικ» των βλεφάρωντη στιγμή φυλάκισε,μην την αφήσεις λάσκα ποτέαπ’ τα δεσμά της μνήμης. Στην αχλή της αγωνίας,στην σιωπή της αφωνίας πουπιο ηχηρή αποδείχθηκε απ’ τον θόρυβο τον ίδιο,βούτα λίγη λαχτάρα,λαχτάρα για το άγνωστο,για εκείνο που ξυπνά τον μισοκοιμισμένο φόβο μέσα σου.Μόνο τα «ζιζάνια» εκείνα που θα τον ταρακουνήσουναξίζουν…
-
Το μόνο «φυσιολογικό» είναι η ισότητα
Την περασμένη εβδομάδα στη Βαρκελώνη, ο 24χρονος Samuel ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Όσο τον χτυπούσαν, τον πρόσβαλλαν με χαρακτηρισμούς που αφορούσαν τη σεξουαλική του ταυτότητα. Ο Samuel δολοφονήθηκε επειδή, ω Θεοί, τόλμησε να είναι γκέι.
-
Ο άγγελος άραξε μαζί μου σήμερα
Κάθομαι στο κλασικό σημείο, το πάρκο μου είναι καυτό, έφτασε ο μήνας του Ιούλιου, ο μήνας της συνειδητοποίησης, το καλοκαίρι «έσκασε» και μας τα «»σκασε» για τα καλά. Πρέπει να έχει γύρω στους τριάντα οκτώ βαθμούς κελσίου, αλλά το μεσημέρι με δέχεται μόνο το πάρκο μου, πλέον. Το βράδυ απλά με διώχνει. «Δεν είσαι για…
-
Εμ… Τελικά ποια ήταν η ερώτηση;
Μια υποψία, μια ακόμη σελίδα από το μαύρο ημερολόγιο μου, με μαλακό εξώφυλλο γιατί με εκνευρίζει το άλλο. 15/6/21 …Η ερώτηση είναι: πώς νιώθω; Είμαι ευτυχισμένη; Είμαι χαρούμενη; Είμαι καλά; Προσπαθώ συνεχώς να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι, ναι, είμαι καλά, φαινομενικά τουλάχιστον. Ποια είναι όμως η ερώτηση, τελικά;
-
Μέσα στις σκιές των ανείπωτων | Topic-U
Δεν βρέθηκαν στα ίδια μέρη δεν ήταν ίδιοι με αυτό που ήταν όταν ξεκίνησαν. Μα το ορκίζομαι ήταν το ίδιο ερωτευμένοι. Άκουσα πως αυτή η ιστορία δεν γράφτηκε ποτέ… Μπροστά τους οι λέξεις ήταν και είναι αδύναμες και η απόσταση μεγάλη.
-
Η πολυχρησία της όρασης
Θα ψιθυρίσω στο νερόπως το χτες έκρυψα στη νύκτα,φυλακτό που έπνιξα σε μαύρη λάσπη,να μείνει εκείσαν πεθαμένο μου παιδί.
-
Λευκές μου μνήμες
Θυμάσαι τότε που κρύφτηκες στα βράχια, αλλά σε βρήκα; Γέλασα τόσο, που ξύπνησε το βράδυκαι βγήκε ο ήλιος!
-
«Δεν πρέπει να πιάνω (τόσο) χώρο»
Η περίπτωση του μόλις 14χρονου κοριτσιού που πέθανε λόγω ιατρικού λάθους κατά την τοποθέτηση δακτυλίου στομάχου, με πόνεσε ίσως λίγο περισσότερο απ’ όλα τα γεγονότα της επικαιρότητας. Ίσως γιατί μου πάτησε έναν δικό μου κάλο. Όσο και να μεγαλώσαμε πλέον, να ωριμάσαμε, να αγαπάμε το σώμα μας, είναι τόσο εύκολο ένα οποιοδήποτε γεγονός (πόσο μάλλον…
-
Μνήμες του καύσωνα
Ο καφές μου αραίωσε απότοματελευταία γουλιά ήταν νερότο βλέμμα μου ξενέρωσενομίζω γέλασες, αυτόματα.
-
Φετίχ και κοινωνία
Η ερωτική δραστηριότητα κάθε ανθρώπου είναι αχανής και υπερβολικά ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση. Προσωπικά, θεωρώ πως ο καθένας μας πρέπει να σπάσει τα σεξουαλικά του ταμπού και να αναζητήσει, να εκπληρώσει (πάντα με σεβασμό και συναίνεση) τα φετίχ που υποβόσκουν στην ερωτική του σκέψη. Ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους που κρύβουν την αρεσκεία τους και…
-
Μ’ ένα άγγιγμα | Topic-U
Μ΄ ένα άγγιγμα αισθάνομαι το καρδιοχτύπι της ανάσας σου,μ ΄ ένα άγγιγμα βρίσκομαι στην αιωνιότητα,μ ΄ ένα άγγιγμα που ακολουθεί τις νότες του τανγκό τα μεσάνυχτα.
-
Οι εφιάλτες, η αλήθεια μας
Μερικά πρωινά, ο ήλιος δεν ανατέλλεικαι -κρυμμένος αφού είναι- ούτε δύει, εν τέλει.Θλιμμένη η Σελήνη που εκοιμήθη μονάχη,μυστικά ολωνών μας κουβαλάει στη ράχη…Συνειδήσεως χρέη παραμένουν ασήκωτα,αμαρτίες και αίσχη κλειδωμένα στ’ ανείπωτα.
-
Το βολικό κουτί
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο πάρα πολλά και διαφορετικά συναισθήματα πίσω από ποικίλες ιστορίες ήρθαν να μας επισκεφτούν. Κι όμως, ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, κάποια από αυτά θεωρούνταν περισσότερο φυσιολογικά και κοινωνικά αποδεκτά. Στην περίπτωση της πανδημίας, το “σωστό” ήταν στο πρώτο lockdown να πάθουμε έκρηξη ενεργητικότητας και να αποφασίσουμε να μάθουμε αγγειοπλαστική και…
-
Εδώ για λίγους
Τα μαλλιά έγιναν κόμπος γύρω απ’ το λαιμό μου και με πνίγουνΊσως δε θέλω να δω ξανά τα μάτια σου Πετάνε σπίθες και καίνε την ύπαρξή μου αργά και βασανιστικά
-
Μόνο ευθεία (#2)
Κλείνω το ταμείο για φέτος, ωραία. Έγιναν πολλά και εγώ άλλαξα. Βρήκα την αγάπη μέσα μου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξω πολύ. Πλέον ξέρω τι θέλω και πώς θα το αποκτήσω. Βρήκα την αυτοπεποίθηση να ξεπεράσω τα προβλήματα της ψυχολογίας μου και να δεχθώ όλες τις καταστάσεις της ζωή μου. Οι πληγές είναι…
topicap.wordpress.com 