-
3…2…1. Κάμερα. Φώτα σε ‘μας.
Η ψυχή μας είναι το επίκεντρο της ύπαρξής μας και αυτό που μας καθορίζει. Μια παράσταση που υπάρχουν πλήθος θεατών σε αυτή. Περνάει γρήγορα, χωρίς να το καταλάβουμε. Σε αυτήν την παράσταση παρευρίσκονται και οι επίσημοι. Εκείνοι που παίζουν βαρυσήμαντο ρόλο για έναν πρωταγωνιστή. Οι θεατές της ζωής μας μπορεί να είναι πολλοί. Μπορεί από…
-
Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.
Λεπτομέρειες..! Υπάρχουν και είναι εκτιμώμενες κυρίως από τους παρατηρητικούς ανθρώπους, αλλά και από τους επιλεκτικά παρατηρητικούς. Μέσα σε μια κοινωνία που η επιθυμία της κατανάλωσης διαπρέπει, οι περισσότεροι από εμάς στοχεύουν να φτάσουν στο ύψιστο σημείο απόκτησης υλικών αγαθών διότι έτσι πιστεύουμε πως θα κατακτήσουμε την ευτυχία. Τι θα γινόταν όμως αν όλοι μας δίναμε…
-
Χρόνια πολλά, μαμά!
Ένα συλλογικό κείμενο από την ομάδα μας. Ένα απόσπασμα από τον καθένα μας, για κάθε μία ξεχωριστή μας γυναίκα. Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες της γης και του ουρανού. Σας ευχαριστούμε.
-
Ο μύθος του έρωτα και της Ψυχής.
Ήταν μια κοπέλα πανέμορφη, αντάξια με την ομορφιά εκείνης της θεάς εν ονόματι Αφροδίτη. Όλοι μίλαγαν για εκείνη, τιμές λάμβαναν χώρα όπου και αν βρισκόταν. Σε εκείνον το βωμό, στο βωμό της ομορφιάς της. Επειδή, όμως, κανείς δεν μπορεί να προσιδιάζει ούτε στο ελάχιστο μια θεά, η ίδια η Αφροδίτη κινήθηκε εναντίον της, την καταδίκασε…
-
Καθημερινες μικρές ιστορίες φόβου.
Η αιτία του φόβου, είναι η άγνοια. -Σενέκας, ρωμαίος φιλόσοφος. Καθόταν πάνω απο το γραφείο σιωπηλή με κολλημένο το βλέμμα της πάνω σε αυτό το αναθεματισμένο βιβλίο, όπως συνήθιζε να το αποκαλεί.
-
Η ισορροπία ανάμεσα σε λογική και συναίσθημα.
Ισορροπία. Μια νοητή ζυγαριά από εκείνες τις παλιές, με δίσκους. Μια να γέρνει προς την λογική, μια προς το συναίσθημα. Πότε πράγματι μπήκαμε όλοι εμείς στη διαδικασία να αντιληφθούμε την ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς του δύο τομείς; Ίσως στην συνειδητοποίηση της ενηλικίωσης. Σε εκείνη την πικρή συνειδητοποίηση ότι πια δεν είσαι ένα παιδί που λειτουργεί…
-
Θέμα επιλογής.
Τα χέρια μου ψάχνουν τυφλά δεξιά-αριστερά την πηγή του ήχου «Γρήγορα βρες το» διατάζω τον εαυτό μου. Αυτός ο ήχος είναι ενοχλητικός! Αρπάζω το κινητό και κλείνω το αναθεματισμένο ξυπνητήρι. Ανοίγω τα μάτια μου, έρχομαι στην πραγματικότητα. Κοιτάω το ρολόι 8 παρά είκοσι. Δουλειά. Όχι πάλι, συλλογίζομαι, άλλη μια μέρα χαμένη. Το πρόσωπο μου σκοτεινιάζει…