Ετικέτα: Βασιλική

  • Λύκοι

    Λύκοι

    Κάποιες φορές έρχονται το βράδυ. Τρυπώνουν κάτω από τα σκεπάσματα και έπειτα πίσω απ’τα μάτια, βαθιά μέσα στους λαβυρίνθους των σκέψεων.

  • Τρεις μέρες πριν

    Τρεις μέρες πριν

    Περιμένω πάνω απ’ το τηλέφωνο για νέα σου εδώ και κάτι ώρες. Ο χρόνος κυλάει περίεργα όταν περιμένεις, σχεδόν παγώνει. Υποθέτω μαζί του παγώνεις κι εσύ. Σκέφτομαι πως κανονικά δεν θα έπρεπε να με πειράζει και τόσο αυτή η αναμονή.Σκέφτομαι πως κανονικά θα έπρεπε να την είχα συνηθίσει.

  • Το σπίτι στην άκρη του δρόμου | #Topic_Week

    Το σπίτι στην άκρη του δρόμου | #Topic_Week

    Στο μέρος που θέλεις να πάμε,μαζί μάλλον δεν θα ξαναπάμε ποτέ.

  • Όχι πια.

    Όχι πια.

    Υπάρχει κάτι τόσο σκοτεινό και βρώμικο μέσα μου. Κάτι τόσο λάθος που σχεδόν μοιάζει σωστό. Σαν μια ψύχρα που καίει. Σαν κάτι που ανήκει παντού, χωρίς να ανήκει πουθενά. Πίστευα πως ήταν στο μυαλό μου. Πώς μπορούσα να το δω μόνο εγώ. Αλλά δεν είναι.

  • Το χρώμα της μοναξιάς. |#Topic_Week

    Το χρώμα της μοναξιάς. |#Topic_Week

    Αν είχε χρώμα η μοναξιά μου ίσως να ‘ταν άσπρη. Σαν τους τοίχους των δωματίων που με κλείνουν. Σαν τα σεντόνια του κρεβατιού που με πνίγουν. Άσπρη σαν τις κόλλες Α4 που στεγάζουν τον πόνο μου και κουβαλούν τον καημό μου. Ή και όχι.

  • Το αύριο που δεν θα ‘ρθει.

    Το αύριο που δεν θα ‘ρθει.

    -Δεν θέλεις να βγεις λίγο έξω; Να πας μια βόλτα. -Δεν μπορώ. -Γιατί; -Δεν με πηγαίνουν τα πόδια μου. Μια ησυχία από τις πιο ανήσυχες και καπνοί πυκνώνουν τον αέρα. Η ατμόσφαιρα, αν και μέρα καλοκαιριού, ψυχρή. -Θα ήταν καλό να περπατούσες λίγο στον κόσμο, να έβλεπες τον ήλιο. -Δεν θέλω κόσμο και ο ήλιος…

  • Άστο.

    Άστο.

    Τότε σου είχα πει πως μια μέρα θα φύγω. Τώρα σκέφτομαι πως ίσως δεν έφτασα ποτέ. Άστο.

  • 3×1×2×2×2= ( ; )

    3×1×2×2×2= ( ; )

    Παιδεύω τον τρίτο γαλλικό ενώ κοιτάω στο ράφι το ποτό. Είπα θα το κόψω το ρημάδι, ούτε σήμερα θα πιω. Με ρωτάς «Τότε γιατί το ‘χεις εδώ;». Τι να σου πω; Το ‘χω λίγο με το μαζοχισμό.

  • Γωνίες.

    Γωνίες.

    Νόμιζα πως με είχα ξεχάσει σε κάποια γωνία του μυαλού μου, έτσι ένα βράδυ ξεκίνησα και τις έψαξα μία-μία μπας και με βρω. Σε κάποιες βρήκα σκόνη, σε άλλες μοναξιά. Σε κάποιες είδα φως και σχεδόν μπορούσα να ακούσω το γέλιο, να γευτώ την ευτυχία.

  • Εξομολόγηση.

    Εξομολόγηση.

    Μερικές φορές προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως δεν έφυγες και άλλες πως δεν ήρθες ποτέ. Η αλήθεια είναι πως δεν μπόρεσα να καταλάβω την ανάγκη της παρουσίας, μέχρι να νιώσω τον πόνο της απουσίας. Σαν ποτέ να μην ήταν εδώ κάποιος μέχρι να έρθεις εσύ.

  • (α)κακος μηχανισμος.

    (α)κακος μηχανισμος.

    Έχω έναν κακό μηχανισμό, που οπότε τον χρησιμοποιώ γίνεται χειρότερος. Τον βάζω σε λειτουργία μόνο τα περίεργα πρωινά, τα μοναχικά απογεύματα και τα ανυπόφορα βράδια. Κάθε μέρα, επομένως. Μου κάνει κακό και το ξέρω. Τόσο κακό που φορά με τη φορά πείθομαι πως μου κάνει καλό.

  • Συνέντευξη με τον Α.Φ

    Συνέντευξη με τον Α.Φ

    Ο Α.Φ. (Αντίθετη Φωνή), είναι σίγουρα ο καλλιτέχνης που αξίζει να μάθεις σήμερα. Με στοίχους που σε αγγίζουν τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, ταλαντεύεται ανάμεσα στις λεπτές γραμμές για τις οποίες λίγοι είναι πρόθυμοι να μιλήσουν. Έχοντας το πλεονέκτημα να τον αποκαλώ φίλο μου, τις προάλλες μου έκανε την χάρη να μου…

  • Το μάτι του κυκλώνα. | #Topic_Week

    Το μάτι του κυκλώνα. | #Topic_Week

    Συναίσθημα: Θυμός Η ψυχολόγος μου επιμένει ότι στο μάτι του κυκλώνα κουρνιάζει ένας απύθμενος θυμός. Της χαρίζω ένα στραβό χαμόγελο ενώ η φωνή μέσα μου γελάει ειρωνικά. Δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω με λόγια πως είναι κάτι πιο βαθύ που με στοιχειώνει. Πως ο θυμός έρχεται και φεύγει. Πως όλα έρχονται και φεύγουν. Πως,…

  • Μικρές στιγμές… | Σαν Σήμερα

    Μικρές στιγμές… | Σαν Σήμερα

    Η σημερινή ημέρα (10/9) είναι αφιερωμένη στην καταπολέμηση ενός φαινομένου που μαστίζει στην εποχή μας και βρίσκει αντίκρισμα σε κάθε ηλικία και κοινωνική ομάδα. Μιλάμε για ένα φαινόμενο που κανείς μας δεν έχει την δικαιοδοσία να αγγίξει λόγω της άκρως προσωπικής και λεπτής του φύσης. Γι’ αυτό δεν θα προσποιηθούμε τους ειδήμονες, ούτε θα προσπαθήσουμε…

  • Είναι Πέμπτη.

    Είναι Πέμπτη.

    Είναι Πέμπτη. Τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο και εγώ κρύβω τον εαυτό μου από τον καθρέφτη.

  • Ένα ουρλιαχτό για το τέλος.

    Ένα ουρλιαχτό για το τέλος.

    Άσπροι τοίχοι και πνιγμένες φωνές. Τα ταβάνι γυρίζει και ανοίγουν οι πληγές. Η εικόνα με κοιτάζει με οίκτο. Μα όταν τρυπάει η βελόνα το σώμα μου νιώθω μέχρι και τον τελευταίο χτύπο.

  • Ήθελες/Ήθελα. | #Topic_Week

    Ήθελες/Ήθελα. | #Topic_Week

    Με ήθελες υπάκουη, πονηρή, γενναία. Σε ήθελα στοργική, ειλικρινή, έμπιστη. Με ήθελες κλειδωμένη σε μια ροζ φούσκα.

  • Top 15-Πρόσωπα για τα οποία γράφτηκαν τραγούδια| #Topic_Week

    Top 15-Πρόσωπα για τα οποία γράφτηκαν τραγούδια| #Topic_Week

    “Πρόσωπα” είναι το θέμα του #topicweek αυτού του μήνα, και ομολογουμένως οι ιδέες ήταν πολλές και όλες εξίσου ενδιαφέρουσες. Ως γνωστή λάτρης της μουσικής όμως, μια ξεχώρισε, και είμαι εδώ με άλλο ένα Playlist εμπνευσμένο από τα… πρόσωπα στους τίτλους των τραγουδιών. Βάλτε τα ακουστικά σας, χαλαρώστε και ακολουθήστε με σε ένα ακόμη μουσικό ταξίδι.

  • Φωνές πάνω σε σπασμένα γυαλιά.

    Φωνές πάνω σε σπασμένα γυαλιά.

    Φωνές. Άκουγα φωνές. Πάντα άκουγα φωνές. Φωνές γνώριμες. Φωνές αγαπημένες. Φωνές ατόμων που μέσα στα λίγα χρόνια μου λάτρεψα και μίσησα εξίσου.

  • 10 song playlist: Μαζί | #Topic_Week

    10 song playlist: Μαζί | #Topic_Week

    Μαζί. Όμορφη λέξη στη σημασία. Δύσκολη στην επίτευξη. Όμορφη στα ελπιδοφόρα σενάρια του μυαλού μας. Δύσκολη στην βίαιη πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας. Μία playlist φτιαγμένη για κάθε εκδοχή του “μαζί”.

  • Βία.

    Βία.

    Και τελικά τι είναι η βία; Τι είναι αυτό το πράγμα που όλοι κατηγορούν τόσο απόλυτα και επικριτικά; Είναι το ξύλο στους δρόμους; Οι ματωμένες μύτες και τα μελανιασμένα ματιά; Ή μήπως είναι η βουβή κραυγή μιας κοπέλας στην είσοδο της πολυκατοικίας της;