Ετικέτα: Bookaterian

Η προσφώνησηείν’ για τους αδύναμους∙‘γω σε κοιτάζω.

Πώς να σου το πωόλων των ποιημάτων σουθε να ‘μαι η μούσα.

Σε ένα διαρκές κυνήγισαν αχόρταγο θηρίο ψάχνει να ξεφύγει απ’ την αδράνεια.

Ερινύες  – ενοχικά μεγαλώνοντας  Δεν απήγγειλα ποτέ ποίημα  στις γιορτές του νηπιαγωγείου. Κι ας ήξερα απέξω τα ποιήματα όλων των παιδιών. Κι ας σκάλιζα τα πρώτα μου στιχάκια, στην ίδια ηλικία.

(σε ελεύθερη μετάφραση: Μη μου ζαλίζετε τον έρωτα!)

Για σε’ θα ‘τρωγα τις σφαίρες του κόσμου όλου. Αρκεί να ρίξεις. 

Σαν κοιμηθώ, μη με ξυπνάς, στη λήθη άσε με του ονείρου·  επέλεξα την άγνοια ως αρνητής του κλήρου.  

Υπερίπταμαι με ισορροπία αμετακίνητη,πάνω απ’ τη χαίτη των κυμάτων.  Εκεί που ανθίζει το λυκαύγισμα, νανουρίζοντας τη γητεύτρα θάλασσα.  Εκεί που η δύση με την ελπίδα νυμφεύονται. 

Κι ήρθε ο Μορφέας, χώθηκε στα κουρασμένα μάτια,  πού να ‘ξερε ποια του καημού έχω άυπνη κατάντια.Γλυκιά ροή ο άνεμος μέσ’ από το φουστάνι, τι ρίγος κι αναστάτωση στα σκέλια επάνω φθάνει…

Όταν με ρωτούνε φθονερά πώς καταφέρνω να σε σκέπτομαι ακαταπαύστως τόσον πολύ καιρό, μ’ όλα τα καιρικά φαινόμενα,τους απαντώ πως το φθινόπωρο και στις βροχές είναι που εντείνεται ο πόθος. 

Χρόνια προσπαθώο ποιητής τι είπε να καταλάβω.  Μάλιστα, του είπα: «Ωχ αδερφέ μου, ποιον νοιάζουν όλα τούταπου θες ν’ αλλάξεις;  Ασχημομούρη,  μην ελπίζεις πια τζάμπα κύκνος να γίνεις.

Θυμάσαι τότε που κρύφτηκες στα βράχια, αλλά σε βρήκα;  Γέλασα τόσο, που ξύπνησε το βράδυκαι βγήκε ο ήλιος! 

Μερικά πρωινά, ο ήλιος δεν ανατέλλεικαι -κρυμμένος αφού είναι- ούτε δύει, εν τέλει.Θλιμμένη η Σελήνη που εκοιμήθη μονάχη,μυστικά ολωνών μας κουβαλάει στη ράχη…Συνειδήσεως χρέη παραμένουν ασήκωτα,αμαρτίες και αίσχη κλειδωμένα στ’ ανείπωτα.

Χειμώνας βαρύςήρθε, με την άφιξητης ανάμνησης. Δροσοσταλίδααν στάζει παρελθόντος,γεύση σαν αίμα.

Ένα Θ ξαπλωμένο μοιάζει με Φ.Για αυτό, αν σου πω πωςτης ζωής ο εχθρός είναι ο Θ.,μη βιαστείς να πεις «θάνατος»·σκέψου μιαν άλλη λέξη, από Φ.

Πάσχω από επιλεκτική αμνησία.Συνήθης διαταραχή και προσβάλλει κυρίως τα ίδια άτομαπου θα δουν νωρίτερα άσπρες τούφες από άλλους.Που οι μετεωρολόγοι δε μπορούν να προβλέψουντις χιονοπτώσεις στην κεφαλή τους.

Ράβω τις λέξειςστα γράμματα που στέλνω.Άουτς. Τρυπιέμαι.  Στάση εμβρυϊκή,κάτω απ’ το πάπλωμά σουνιώθω ευάλωτη.