Το βλέμμα βυθισμένο
στο προπατορικό αμάρτημα:
τον απαγορευμένο καρπό
της προσδοκίας γεύεται.
Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου
πέρασε πίστη κάποτε.– Κική Δημουλά, «Φωτογραφία 1948»
Ένα κλικ, ένα άγγιγμα.
Όποια συσκευή, όποιος τρόπος.
Μια φωτογραφία
δεν είναι μόνο μια εικόνα.
Όχι, δεν αποτυπώνει αυτό που βλέπει το ανθρώπινο μάτι.
Αποτυπώνει, όμως, έναν μικρόκοσμο
όμοιο με την πραγματικότητα.
Μια φωτογραφία
ισοδυναμεί με μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Ισοδυναμεί με ένα συγκεκριμένο μέρος·
με συγκεκριμένες αναμνήσεις,
συναισθήματα.
Μια φωτογραφία
περιγράφει συγκεκριμένο κλίμα,
αντικείμενα, φυσικά τοπία.
Θυμίζει ξεχασμένες εμπειρίες,
ξεχωριστές προσωπικές,
ακόμα και γενικές, άσχετες στιγμές.
Μια φωτογραφία
δεν είναι ένα απλό στιγμιότυπο.
Χωράει όσα μπορεί κανείς να της δωσει.
~ℤiggy~
topicap.wordpress.com 