Ανεβαίνουμε μαζί βουνά
Κατεβαίνουμε γκρεμούς
Δαμάζουμε τα κύματα
Ο αέρας σε περιέχει
Η ζωή σε προσφέρει.
Μαζί σου γνωρίζω κόσμους.
Δικούς μου κάθε φορά,
μα από διαφορετική πλευρά.
Με ένα μαγικό σου κόλπο
με ένα κούνημα του ραβδιού σου
Ξετυλίγεται μπρος στα μάτια μου
Ένα άλλο σκηνικό.
Και τα αποτελέσματα τα καθόριζα εγώ
Κάθε φορά
Σε βλέπω όταν ξυπνάω
Όταν χάνω τον έλεγχο
Άμα κατεβάσω κάνα καράφι…
Αν η ψυχή έχει ανοίξει το παράθυρό
Πάντως βρήκαν ωραία λέξη για σένα
«Παρατήρηση»…
Και άμα φύγω από δω
Θα σε πω πράξη, μάλλον.
₭όλιας
Photography credits: Despina Niki
topicap.wordpress.com 