Έτσι ήταν από πάντα. Από μικρή θα έκανα κάτι είτε με την όρεξη μου είτε καθόλου, ενώ αυτά που ήθελα απαιτούσα να γίνονται με το δικό μου τρόπο. Ο οποίος δεν ήταν απαραίτητα και ο καλύτερος, αλλά ήταν ο δικός μου. Κι όταν εκπλήρωνα ένα στόχο, αμέσως έψαχνα έναν καινούριο και υψηλότερο.
Τα ήθελα όλα. Κάτι που εξακολουθώ μέχρι και σήμερα.
Πόσες φορές δεν ακούω από τους γύρω μου πως «δε μπορείς να τα έχεις όλα» και «πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς για να μη δυστυχήσεις». Αυτό που κανείς δεν καταλάβαινε ήταν πως οι ίδιοι οι συμβιβασμοί ήταν αυτό που θα με έκανε να δυστυχήσω. Κυρίως, όμως, απορούσα. Από πού κι ως πού να μην έχουμε αυτά που θέλουμε; Για ποιο λόγο ήρθαμε στη ζωή, αν όχι για να πιάσουμε τα όνειρα μας από τα μαλλιά μέχρι να τα δούμε πραγματικότητα όπως ακριβώς το θέλουμε, ή έστω αν όχι να προσπαθούμε για αυτό;
Τα θέλω όλα και δε βλέπω για ποιο λόγο να μην τα έχω. Όλην την αγάπη, τη φιλία, την ηρεμία. Δυστυχώς, πολλοί νομίζουν ότι αν ζητήσουμε κάτι παραπάνω από τη ζωή, θα είμαστε αχάριστοι ή θα μας τιμωρήσει μια ανώτερη δύναμη.
Σαφώς δε γίνεται να ακολουθήσουμε όλα τα μονοπάτια που υπάρχουν, γιατί θα χρειαζόμασταν χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια ζωές για κάτι τέτοιο. Γιατί όμως να μη χαράζουμε ενα μονοπάτι με τους δικούς μας όρους, το οποίο θα ακολουθούμε με όλη μας την καρδιά, χωρίς να φοβόμαστε να προχωρήσουμε περισσότερο και χωρίς να νιώθουμε ότι κατά βάθος δε διαλέξαμε εμείς το μονοπάτι μας.
«Άλλοι όμως έχουν πολύ λιγότερα, είναι κακό να ζητάς περισσότερα». Μα δε ζητάω περισσότερα επειδή δεν εκτιμώ αυτά που ήδη έχω ή για να είμαι υπεράνω αυτών που έχουν «λιγότερα», αλλά για να χτίσω την εσωτερική μου γαλήνη και να γίνω ένα στήριγμα για εκείνους.
Κι αν νομίζεις ότι το υπάρχουν πράγματα που δε γίνονται, μάλλον δεν έχει προσπαθήσει αρκετά. Μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι στόχος ίσως δεν είναι απαραίτητα να φτάσουμε αυτό που θέλουμε, αλλά να γνωρίζουμε στο τέλος της ημέρας ότι παρά τις προκλήσεις, δε σταματήσαμε ποτέ την προσπάθεια.
Δε συνθηκολογήσαμε ποτέ και δεν πρόκειται.
Τα θέλουμε όλα, και πολύ.
Κατερίνα
Photography credits: Kerasia Mp