“525,600 minutes moments so dear. 525,600 minutes how do you mesure a year. In daylights, in sunsets, in midnights, in cups of coffee, in inches, in miles, in laughter and strife. In 525,600 minutes how, do you measure, a year in a life.”
Ακούγοντας ξανά και ξανά το τραγούδι από το αγαπημένο μου Broadway musical “Rent”, βυθίζομαι σε σκέψεις…
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα μέτρησης βασισμένο στις στροφές που κάνει η γη γύρω από τον ήλιο και με βάση αυτό καθορίζουμε τις ζωές μας. Οι εποχές, τα έτη, οι μήνες, οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά περνούν και εμείς αφήνουμε πίσω μας στιγμές, αναμνήσεις, γέλια και κλάματα.
Γιατί, όμως, να μετράμε έτσι τα χρόνια που περνούν; Προτιμότερο δε θα ήταν να τα μετρούσαμε με βάση τα γέλια, τις αναποδιές, τα κλάματα, τι εκπλήξεις, τις φωνές, τις δυσκολίες;
Για μένα η χρονιά που πέρασε :
Είχε 344.672 λεπτά διαβάσματος και άγχους. Τελείωσα, όμως, τη σχολή μου και έχω πια το πτυχίο που επί 5 χρόνια πάλευα να πάρω.
Είχε 50,000 λεπτά θλίψης και πένθους. Έχασα έναν πολύ σημαντικό και αγαπημένο μου άνθρωπο.
Είχε 400.000 λεπτά χαμόγελων και γέλιων. Γνώρισα νέους ανθρώπους, δέθηκα με παλιούς και επαναπροσδιόρισα την έννοια της φιλίας.
Είχε 372,513 λεπτά ανυπέρβλητης αγάπης. Ένα νέο μέλος προστέθηκε στην οικογένειά μου και τα τέσσερα πόδια του και η κουνιστή του ουρά με έμαθαν από την αρχή τι σημαίνει αγάπη.
Είχε 250,356 λεπτά χαμένη σε λογοτεχνικά βιβλία. Βιβλία που με ταξίδεψαν σε άλλους κόσμους, σε ιστορίες αγάπης, μίσους, τρόμου και σοφίας.
Εσύ σε τι μετράς τη χρονιά που πέρασε;
ℇstella
Photography credits: Mary Jane
topicap.wordpress.com 